Sigaramın dumanı…

”Sigaramın dumanı yoktur yarin imanı, altından köşk yaptırdım, gümüşten merdivanı”…Konumuz bu şarkı değil elbette. Üzerinde durmak istediğim husus, okulların kapalı ve açık mekanlarında sigara içmek yasaklandığı için, “okul girişlerinde, sokakta –teneffüs aralarında- sigara içmek zorunda bırakılan öğretmenler”. Gözünüzde manzarayı şöyle bir canlandırın.

Karşılaştığım bir olayı ileteyim. Aydın’da, trafiğe kapatılmış- bir ilköğretim ve üç de lisenin giriş kapılarının bulunduğu bir sokakta-eşimle birlikte- karşılaştığımız bir manzaradan söz etmek istiyorum. Okul girişinde, öğrencilerine davranışlarıyla örnek olması gereken öğretmenlerden 5-6 sı sokakta-okul girişinde - ellerindeki sigaralarını tüttürerek içtikten sonra, ders zili çalınca, izmaritlerini de sokağa attılar. 36 yıllık bir eğitimci olarak bunu çok yadırgadım. İçime sindiremedim. Kendilerine –nazikçe- yaptıklarının yanlış olduğunu hatırlattım. Sanki içenler onlar değilmiş gibi duymazlıktan geldiler. Daha sonra da – öğrencilerinin bakışları arasında –derslerine girdiler.

Dayanamadım. Durumu okul müdürüne ilettim. Önlem alınmasını, hiç olmazsa sokağa atılan izmaritlerin temizlenmesini rica ettim. Okul müdürünün yanıtı ”Ben ne yapabilirim ki !” olunca, bu böyle devam ederse, yakında –öğretmenlerini örnek alan- öğrencilerin de öğretmenlerinin yolunda gideceklerini söyleyerek ayrıldım.

Aradan bir ay geçti. Durumun değişmediğini görmek beni çok üzdü.

Yasa çıkmadan önce, sigara içen öğretmenlerimiz için, kendi deyimleriyle ”gaz odaları” vardı . Sadece orada sigara içmelerine izin verilirdi. Onlar da kaldırılınca, halen devam eden –karşılaştığımız durum- ortaya çıkmış oldu. Ne demişlerdi ? “Demokrasilerde çare tükenmez.”

Okul girişinde öğrencilerinin bakışları altında sigara içmekten kendini alıkoyamayan – iradesi zayıf - o öğretmenlerden birisi, öğrencilerine “sigaranın zararlarını” anlatsa, kim dinler? Öğrencilerinin ona güleceklerine ve “okul girişinde neden sigara içtiklerini”nin cevabını veremeyeceklerine eminim. Ne dersiniz?

Yanlış olmasına rağmen, eğitim kurumlarımızda –sigara içen- öğretmenlerimiz böyle çözüm bulmuşlar. Halka açık yerlerde ise, örneğin kahvehanelerde, içeride kimsenin oturmadığını, kaldırımlara kurulan “ pazarcı şemsiyeleri”nin altında, sigara tiryakilerinin zevkle sigaralarını tüttürüp, çaylarını yudumladıklarına da tanık oldum.

Aklıma “Hababam Sınıfı” filminde-bildiğiniz- tuvaletlerde kaçak sigara içme sahneleri geldi. Bu işin sonu tekrar oraya dönüş olmasın? Sigarasız, dumansız havalar sizin olsun. Saygılarımla.

Ali İhsan ÖZÇAKIR

MEB. Bakanlık Başmüfettişi (E)

e-mail: aliihsanozcakir@hotmail.com

Web.Sitesi: aliihsanozcakir.googlepages.com