Şiir Öldü. Yaşasın Şair

Ah! şiir ah! 

Vah şair vah. Babam rahmetli derdi: Oğlum şiir karın doyurmaz. Vallahi doğru söylemişsin Baba. Doyurmedı da. Merak ediyorum: bütün şairler açlıktan mı öldüler? Aşktan, sevdadan, ayrılıktan, hasretten ölen yok mu? 

Ben şairim. Güzel şiir yazıyorum. demek ki işe yarmıyor. Üfledim güneş söndü. Kimsein haberi yok. Vah şair vah. Şiir olmasa, şarkı olmaz, türkü olmaz, resim olmaz Diyorum ki: Sanatın temeli şiir, işte  bu yüzden şair açlıktan ölüyor. Şiir okuyanlar okudukları şiiri yedikleri için mi acaba? Hadi canm sen de. Şiir yense, ben yerdim. Üstelik baharatlısını yazardım. Üstüne de tatlısını.

Ah! Şiir ah! 

Vah şair vah.