Şiir yazmak doğaya bir yükleme yapmaktır.

Şiir yazmak doğaya artı bir yükleme yapmak demektir. “Artı bir yükleme” yapmanın altını çizerek söylüyorum. Yeni .bir şey demektir şiir ve bu yeni şeyin doğaya eklenmesiyle bir gelişme kaydedilmiş olur. Şairler de, doğaya yeni eklemeler yapan insanlardır.

Söylenmemişi söylemek biraz zordur. Hani denir ya, ” gök kubbe altında söylenmemiş söz kalmadı” diye. Her konu üzerinde söz söylenmiştir ama şairler bir kez daha öyle söylerler ki, sanki ilk kez söylenmiş gibi ilgi uyandırır. Sözü yenileyen adamdır şair. Herkesin her gün konuştuğu sözcükleri öyle bir düzene koyarak söyler ki şair, o sözcüklerin ifadesi olan söz ilk kez söylenmiş olur.

Durup dururken şiir tanımlarına girmek istemiyorum ama, yeri geldiğinde de söylemeden edemiyorum. Şiir yazan arkadaşlara da şiir üzerine bir şeyler söylediğim zaman alınanlar oluyor. Her ne kadar isim vermesem de, herkes kendi üzerine alınıyor. (!) Bir bakıyorum gördükleri yerlerde bana laf sokuşturmaya çalışıyorlar. Ama öyle inanıyorum ki bana kızsalar da, şapkalarını önlerine koyup bir hesap kitap yapıyorlardır. Kimsenin şiir diye yazdıklarına bir şey dediğim de yok aslında. Ama oturup bir de şiir üzerine konuşmaya başladılar mı hiç çekilmiyorlar doğrusu.

Şiiri herkes önemsiyor. Herkes şiir yazmak istiyor. Şiir formatında şiire benzer şeyler de yazılıyor. Çok güzel, ellerine sağlık. Ama neden şairlerin sayısı 20-30 kişi geçmiyor? Demek ki şiir başka şey, şair olmak başka şey; şiir gibi şeyler yazmak ise apayrı bir şey. Bu aradaki fark bilinirse sorun yok. Bilinmediği zaman da işte ara ara yazmak zorunda kalıyorum laf yiyeceğimi bile bile.

Aslında laf sokuşturacaklarına oturup iyi şiirin nasıl yazıldığını araştırsalar, bol bol okusalar daha iyi olur ama , kolay olanı seçiyorlar. Okumadan bolca şiir diye bir şeyler yazıyorlar ve bunları da kimse okumadığı zaman çok kızıyorlar. Şiir okunmuyor diye kızmasınlar mı bir de! Bir bilseler ki okunmayan şiir değil, kendi yazdıkları şiir gibi şeylerdir.

Şunu merak ediyorum: Şiir diye yazdıkları şeylerin şiir olmadığını biliyorlar mı, bilmiyorlar mı? İkisine verilecek yanıt da çok üzücü. Bilmiyorlarsa çok kötü. Biliyorlar da bizi bizim şiirden anlamadığımızı sanıp ortada şair diye dolanmaya kalkıyorlarsa bize karşı ayıp ediyorlar demektir ki bu daha kötü.

Şiir yazan arkadaşlar bana şiirlerini getirdiklerinde bir ikisini okutturup gözlerinin içine bakıyorum. Ne kadar samimi okurken sınamak istiyorum? En çok tuhafıma giden de, şiirle uzaktan yakından ilgisi olmadığı halde yazdığı şeyi büyük bir heyecanla okuyanları gördüm. Bunu gördükten sonra söyleyecek fazla bir sözüm yok diye düşündüm. Düşündüm düşünmesine de, yine de şöyle arada bir hatırlatmalarda bulunmaktan kendimi alamıyorum.

Evet şiir yazan dostlar. Şiir bir artıdır. Yazdığınız şiirle, doğada o güne kadar varolmamış bir sözü eklemiş olacaksınız. Bunu eklediğini bilmek demek, şiir geleneğini yiyip yutmuş olmak demektir. Şimdiye kadar varolan sözlerin ne olduğunu bileceksiniz ki, olmayanı ekleyebilesiniz.

Şunu iyi bilmek gerekiyor: Şiir bir laf sanatı değil söz sanatıdır. Laftan söze geçilmeyince şiir biraz zor gibi!...