Şiirde başka bir hayat vardır

Şiir'in içindeki hikayeler !

Bu yazıyı yamadan önce, şöyle dolaşıyorken Internet’te şiirlere bulaştım ne güzel.. Ne güzel, ne duru, ne duygularla yazılmışlar. Hatta duygularla kazınmışlar. Hepsi aşk şiirleri değil elbette. İçinde duygu barındıran her türlü şiiri kabulümdür. Aşk herkes için farklı yaşanır, farklı hissedilir. Şiirleri bile başka olur, hep kadını anlatır, kadınlar hayal edilir, sevgiyle, özlemle, hasretle çoğu zaman ve hissederek…

Her şiirin içinde bir aşk, bir sevgi, bir duygu vardır. Her birinin ayrı bir hikayesi ve anlatımı vardır. Hikayeler sizi alıp gider bazen. Bazen, siz olursunuz aşık adam, sevilen kadın gibi dinlersiniz şiiri, hele güzel bir okuyan var ise. Zaten, bu güzel okuyanlar çok sevdirir şiiri… Şairlerin çoğu güzel okumaz, okuyamaz. O duygularını satırlara dökmüştür. Eğer dillendirme yetisi olsa, dillendirirdi. Bu biraz da, şiirlerde kapalı duyguların açığa çıkmasıdır. Gizlenmiş duyguların kelime oyunları ile resmedilmesidir çoğu zaman. Şiirler hep insana olan aşkı anlatmaz. Öfke olur bazen dizelerden taşar. Bir dönemi anlatır bazen, hapislerdeki taş duvarların nemini hissedersiniz beyninizde..

İlham denen şeyin, ne zaman, nerede geleceği ve ne kadar süre kalacağı belli olmaz. Dolayısı ile geldi mi, iyi ağırlamak, iyi değerlendirmek ve peşini bırakmamak lazım.

Yorumunuz kendinizce olsun, kendinizde kalsın. Ama okumadan yorum yapmak, usatalara haksızlık olur. Şiir yazan ustaları da anlamak için, şiirlerini okumak lazım...