- Kategori
- Özel Günler
Şiirimizde Anne Sevgisi (2)
Ey genç gecelerimde
Beşiğimi bekleyen
Ediyorum emanet
Seni Anadolu’ya
Sütünden, ekmeğinden
Ne verdinse helal et
Söyle Hacer’e o da
Hakkını helal etsin
Gönülcüğü dilerse
Başka birine gitsin
Ben ermeden murada
O ne anne o güzel
Gözlerinden akan ne?
Geri dönmedim diye
Ağılıyor musun anne?
Kemalettin KAMU
Küçüldünüz temelli
Çocuklar kadarsınız
Halınızdan belli
Hatıralarda yaşarsınız
Nineler, gece gündüz aklınız
Dünyasını sürmemiş
Oğlunuza gider
Muradına ermemiş
Yavrunuza gider.
Behçet NECATİGİL
Bakışın Güneş gibi ısıtır içimizi
Gülüşün aydınlatır üzgün kalpleri anne
Elimizden şefkatle tutarsın her an bizi
Dünyaya geldiğimiz günlerden beri anne
Gözlerinde taptaze bir bahardır dört mevsim
Sevgi enginliğinde kim sana eş olur kim?
Ayağının altına sermiş cenneti Rabbim
Anne… Büyük Allah’ın büyük eseri anne…
Halide Nusret ZORLUTUNA
Dedemden kalan bu evi
Kışın fırtınası yazın alevi
Daha ben doğmadan ihtiyarlatmış!
Şimdi bir ben varım, birde annem var
Zaten ondan başka dünyada ne var?
Benim ömrüm onun, onunki, benim!...
Anneciğim
Yüzün ne kadar güzel?
Kıyamıyorum bakmaya:
Anneciğim
Ellerin ne kadar güzel?
Uyutur beni okşaya okşaya.
Anneciğim
“ Benim bebeğim!” deyişin
Ne kadar, ne kadar güzel,
Bakarken gözlerine
Doya doya….
Coşkun ERTEPINAR
Bana yolculuk göründüğü gün
Bulunmasına bulunur sanırım
Tabutumu taşıyacak üç beş dost
Arkamdan ağlayacak bir kızcağız
Fazla zamanla dostlar unuturlar
Sevgiliyi bir başkası avutur
İstemem o dehşet gün gelip çatsın
Bana kimseler anam kadar yazmaz
Cahit Sıtkı TARANCI
Sensin düşlerimi aralayan el,
Tekmilce duygusun, tekmilce can’sın
Bir seni yaşamak her şeyden güzel
Zamanı tapşıran bir heyecansın
Siyah gecelerde sen, gün ışığı
Yola düşsem kanadımsın, kolumsun
Gözlerinde ilkbahar sıcaklığı
Biricik anamsın, Anadolu’msun
Feyzi HALICI
Garibin anası pencerelerden
Yanık türkülerde yollara bakar
İncecik yüzünde her akşamüstü
Çizgi çizgi, nokta nokta bir efkâr.
Mahkûmun anası susar, konuşmaz
Suçu kendisinde sanır
Kaçar insanlardan, aydınlıklardan
Duvarlara bile baksa utanır. ( 1 )
Yavuz Bülent BAKİLER
1- Şiirimizde Ana / Haz: Yavuz Bülent BAKİLER, Sivas / Zara Karacahisar Köyü Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği yayını, 2002
Abdülkadir GÜLER
11.05.2019 SÖKE