Şiirlerimde sevgi var

Sevmeyen varlığının farkına varmasın ne çıkar

Sevgiye inananlar coşup eğlensin sonsuza kadar

Sevdiğinin merhabasıyla huzur bulsun hayatlar

Yüzyıllar geçse de sevgide umut bulsun yarınlar

Mutluluk şarkıları söylensin seven insanlar

Sussun evren, sevgiyle hayat bulsun yaşam

Dilimizin değil yüreğimizin söyleyecekleri var...

Ben sevginin sıcaklığında düşündüm yarınları

Sıcak güneşin bereketinde yanıp kavrulmayı istedim

Ellerimde sevgi çiçekleri vardı, özlediklerim için

Yollar delice kıvrım, kıvrım hasretin izleriyle dolu

Aynalarda hüzünlü bakışların ıslaklığı var

Özlem öyle aç öyle aç ki, sevgi pınarı olmuş akıyor

Ayaklarımda yılların hasret yorgunluğu var...

Ben menfaatsiz sevginin sıcaklığında düşündüm sevdayı

Şiirlerim kadar berrak ve akıcı

Çiçekleri rengârenk açmış, mis kokulu bir baharda

Zeytin ağaçlarında keyif çatan uğur böcekleriyle dost

Hayata özgürce kafa tutan motifli kelebekleri

Yaşamaksa hayatın renkleri kadar anlamlı

Benim gözlerimde masmavi manzarası vardı geleceğimin...

Ve rüzgâr çağırsın uzaklara sevgiyle bakışlarımı

Geçmişten kalan ne kadar acı varsa örsün sevgiyle kendini

Sokulsun mutluluk, hüzünler bizden uzak dursun

Bırakalım sevmeyenleri onlarsız da yaşarız biz

Kalbimizde sevgi umutlarımızda hep mutluluk var…

Hesapsız çiçekler gülümsesin her sabah

Öfke ve nefrete inat, sevgimiz berrak ve aydınlık

Bırak mutluluktan kamaşsın gözlerimiz

Yanağımızda çiçeksi gamzeler olsun sevgimiz...

Yorgun Kalemim