ŞİİRLERİMDEN

  YOLLAR VE ZAMAN

  Şiirler, şarkılar tükenir elbet.

  Azalır düş kırıklıkları.

  Bilenir yaşam , yeniden filizlenir.

  Biteviye hayaller doğar,

  rüyalardan uzun bitmeyen senfonisi.

  Kapı önüne düşmüş bir gül yıllar;

  kimin elinden düştüğü belirsiz.

  Yollarına pusu düşürmüş zaman.

  Zamansız heyecanların

  başını okşayan sızılar.

  Yavaşça kaybolur gider,

  yakandan düşer gibi elinden

  bırakmayı unuttuğun o ilk keder,

  o ilk heyecan gibi sevdalar.

  Soyut bir bahçede açan 

  karanfili derleyen ümitli bahçıvan insan.

  Ya da bir göl kenarınca nergis...

  Yamaçta açmış zambak,

  bir el değsin de beyazına ,

  kardelen olup açsın diye,

  bekleyen bir başka zamanda ;

  bir Hızır ile İlyas insan.