Sil baştan

Hatırlar mısınız bilmiyorum? Ya da seyrettiniz mi? Jim Carrey ve Kate Winslet’in oynadığı Sil Baştan adlı bir film vardı. Seyretmeyenler için ufak bir hatırlatma yapalım. Bu film bilindik Jim Carrey filmlerinden değil baştan sona kadar duygu yüklü düşündürücü bir film bence kaçırmamak gerekli.

Konusu kısaca şöyle;

“Joel (Jim Carrey), eski kız arkadaşı Clementine’in (Kate Winslet) ilişkilerine dair tüm hatıralarını sildirmek için tıbbi bir müdahaleye baş vurduğunu öğrenir. Hayal kırıklığına uğrayan Joel aynı müdahaleye baş vurur. İşlem başladığında hatıralarının altında sevgilisine karşı duyduğu büyük bir aşk olduğunu ve onu kaybetmek istemediğini fark edince, silme işlemini durdurmak ister. Hatıralarından tek tek silinmeye başlayan Clementine’yi onunla olmayan farklı hatıralarının arasında bir süre saklamaya çalışsa da bunu başaramaz.” Ve film inanılmaz bir senaryoyla devam eder. Daha fazlasını anlatmam inanın hoş olmaz. Benim asıl takıldığım filmin sloganı.

Slogan şöyle;

“Onu aklından attın, peki ya kalbinden?”

Peki ya kalbimiz… bunu hiç düşündünüz mü? Bütün organlarınıza hükmeden beynimizin aciz kaldığı tek organımız…

Bize olmadık şaklabanlıklar yaptıran, luzumsuz riskler aldıran ve hayatımızı birden bire tam ters yöne çeviren kalbimiz.

Bir çok mantıklı insan tanıyorum oturup konuştuğunuzda iş ve diğer çevrelerde gördüğünüzde wow dediğiniz, hayatının her noktasının bir adım ötesini planlayan düzenli tertipli akıllı insanlar.

Ben aynı zamanda bu insanların aşık olmuş hallerini de gördüm. Kaporta aynı fakat sanki içindeki 2.0 motor sökülmüş yerine 1.2 çevreyle dost bir motor takılmış bazen sakin, bazen çılgın süprizlerle dolu ve bırakın bir adım ötesini olduğu anı bile planlayamayan insanlar haline geldiler.

Ve bu insanların en kötü hallerini de gördüm…..

Sevgili tarafından terk edilmiş ve/veya ilişki masada fes edilmiş. Artık iki insandan da eser kalmamış bir virane.

Bu mantık, bu zeka bir anda nereye gidiyor hiç düşündünüz mü? Beyin fonksiyonlarını tam olarak kullanamıyor ve pes edip yönetimi kalbe bırakıyor.

İşte bu film bunu başarmayı planlamış fakat yine kalp devreye girmiş. Beyin kontrolü ele alıyor her şeyi siliyor ve ne hikmetse kalp yine rahat durmuyor. İnsan ne olduğunu, kim olduğunu artık bilmiyor ama kalbinde bir hareket ve huzursuzlukla bir şeylerin olduğunu/olacağını hissediyor.

Bu durumdan yola çıkarak eski aşklarınızı düşünmeyi bıraktığınızı (eğer daha sağlam yeni bir aşkınız yoksa) ve onu tamamen beyninizden sildiğinizi çevrenize yayarak ahkamlar kesmeye başladığınız tam o sırada size şöyle bir soru sorsam.

“Onu aklından attın, peki ya kalbinden?”