Silahlı güç ancak sanal güçtür

Yıl 1979 onbir yaşındayım. Dünya İran İslam Devrimi ile sarsılıyordu. Despot Şah Rıza Pehlevi devrilmiş Humeyni Fransa'dan Tahran'a dönüyordu. Şah'ın ne gizli polisi ne de ordusu fayda vermişti. Daha sonra 80'li yıllar. Henüz lise öğrencisi bir delikanlıyım. Bu kez Dünya Doğu Buloku'nun çöküşüyle sarsılıyordu. Kızıl Meydan'da yürürken yeri göğü inleten Kızıl Ordu'ya da ne olmuştu. Ya doğduğu andan itibaren Komünizm'le büyütülen insanlara ne olmuştu. Sovyetler'in Afganistan'da yaşadığı hezimetten de bahsetmem lazım. Dokuz yıl sonra Kızıl Ordu tasını tarağını toplayp çekilmişti Afganistan'dan. İşte şimdi kırküç yaşındayım. O yıllara döndüm, tarih geçti gözümün önünden. Hafızam da ne kuvvetliymiş. Ve o yıllarla bu günlerin mukayesesini yapma gereğini duydum.

Herşey Tunus'ta bir gencin kendisini yakmasıyla başladı. Ve isyan ateşi dalga dalda bütün Ortadoğu'yu sardı. Mısır'da otuzüç yıllık Mübarek rejimi yıkıldı Hüsnü Mübarek şimdi kanser ve kafes hapsinde. Sonra Libya'da iç savaş Yemen'de ve Suriye'de halk isyanı. Ve tarih 20 Ekim 2011 Perşembe son dakika flaş haber Kaddafi öldürüldü. Bakalım Beşar Esad ne kadar dayanacak? Bu arada en akıllıları Tunus devlet başkanı çıktı. İsyan başlar başlamaz hemen kirişi kırdı.

Tüm bu yaşanılanlardan sonra, demek ki diye düşündüm, tank, top, tüfek, asker, polis, gizli polis, hatta istihbarat, paralı asker, bir fayda vermiyor despot rejimlere. İnsan huzur ve refah içinde yaşamaya proğramlanmış. Bunu da yaşadığı ortamda göremez ise, dahası baskı şiddet, despotizm işin içinde varsa, insanlar bir noktadan sonra yeter artık deyip patlıyor. Beyinleri yıkanıyor sanıyorsunuz ama yanlış düşünüyorsunuz. Demek ki insanlar huzur ve refahı bulamazsa beyinleri de yıkanamıyor. Bir sel olup dalga dalga akıyor Despotik rejimler'in üzerine.

Ve sonuçta şunu görüyoruz " SİLAHLI GÜÇ ANCAK SANAL GÜÇTÜR."        

Ahmet Elden.