Şımarasım tuttu bu gece…

Kaç gündür hastaydım, akşam saati birkaç saat uyuduktan sonra, sanki biraz toparlandım, sanki o enerjiyi bulamayacakmışım gibiydi bir daha, amannnn, bir mutlu oldum!...

Mutlu olduğumda çok eğlenirim ben…

Sek sek oynadığım vakidir, gidip gidip herkesi öptüğüm en sık rastlananıdır…

Kaç gündür hastayım diye, belki viral enfeksiyondur, bulaştırmayayım diye, oğlumu bile öpmemiştim doğru düzgün…

Biraz kendime mi geldim ne?

Kendime gelişim, biraz da olsa, çok mu mutlu etti beni ne, şımar şımar şımarasım var!...

Kendim için “şımarık kadınımdır ben” derim, her daim…

Çoğu zaman aldığım karşılık “estağfurullah” dır!

Bakıyorum gözlerine, evet öylesin anlamında da bakmıyorlar…

Ah… Anladım en sonunda!... Benim “şımarıklık” kelimemle onlarım “şımarıklık” anlamı birbirine uymuyor…

Benim dilimdeki şımarıklık, fazla tatlılık, fazla öpüşkenlik, fazla doğru konuşma, fazla gülme, fazla dans etme, fazla itiraf etmedir… Fazla iltifat da konu dahilindedir ama, vallaha da iltifat olsun diye değildir, o an gözüme her şey pek de güzel görünür…Tüm bunların iki saç örgülü, pembe mini etekli, muzip bakışlı bir küçük kız tavrıyla yapılmaları “şımarıklık” tır benim dilimde…

Başkalarını küçümseyen, her daim kendi istediği olsun isteyen, kendinden başkalarını düşünmeyen, yaptıkları birilerine zarar veriyor- vermiyor irdelemesine sahip olmayanlar için kullanılan “şımarıklık” la örtüşmüyor tabi ki…

Hoş, yakından tanıyanlar anlıyorlar işin gerçeğini kısa zamanda, anlamamaları da mümkün değil ki, şımarmayı pek severim ben ilk fırsatta!...

Neyse efendim, kafanızı pek de fazla şişirmemeyim ama, zıp zıp zıplayasım var şu anda!...

Öksürüklerim dinmedi henüz daha, hatta köpeğimizin havlama sesinden muzdarip olan komşular, yakında köpek havlasın ama öksürüp durmasın bu kadın yırtınırcasına deme durumunda kalıp, hatta çözüm olarak da bir şişe öksürük şurubu ile kapıma dayanma durumundalardır muhtemelen, ama olsun…

Biraz olsun neşem yerine geldi ya… Biraz olsun enerjimi tazeledim…

Ağzım tat almaya başladı hafiften de, keyif almaya başladım ya yaşamaktan, az da olsa…

Offf… Kim tutar şimdi beni!...

Bundan daha iyi şımarma nedeni var mıdır ki?

Gülgün Karaoğlu