Şimdi, ben kalıyorum sen gidiyorsun!

Şu adaletsiz dünyada elinde kalanlara bir bak önce... Senden alıp götürdükleriyle sana kattıkalarına bir bak. Artılarını ve eksilerini değerlendir hayatın. Hangisi ağır basıyor şimdi?

Çıkmak istediğin yolculuklarını düşün! En çok gitmek istediğin yerleri... Hayatları...

Düşün!

Yapabildiklerin ve yapamadıkalarının arasında sıkıştırdığın hayatında nasıl nefes alıdığını... Zaten hayat birazda bu demek değil midir? Yapabildiklerin ve yapamadıklarının toplamı...

Büyük yolculukların bir küçük adımla başladığını sakın unutma. “Şimdi” çok önemli bir zaman dilimi. Herşeye “şimdi” karar verirsin ve eğer istersen görmeyi çok istediğin hayatlara yolculuğun da “ şimdi” başlar.

Herşey senin elinde unutma!

Eğer sen istersen başarabilirsin. Başkalarının başarı öykülerini dinlerken nasılda mutlu olurdun. Şimdi sıra sende. Sende bir öykü yaz ve herkes onu dinlesin. “O da başarmış” diyebilsinler.

En büyük keyif nedir biliyor musun? Yaptıklarına yukarıdan bakıp “bunları ben yaptım” diyebilmek. Zirveden aşağıya bakıp, yukarı çıkarken yaşadıklarını birkez daha düşünüp, onca zorluğa rağmen katettiğin yolun sana kattıklarıyla birlikte zirvede olmanın hazzı yaşamaktır.

Şimdi sen gidiyorsun, ben kalıyorum.

Gitmen gereken. Uzun bir yolun var adına hayat dediğimiz. Bu yolda dikkatli olmalısın çünkü; pek çok çalın, dikenin, yağmurun ve karın olduğu zorlu bir yol seni bekliyor.

Başlamak bitirmenin yarısıdır unutma ve sakın yılma. Cesaretin hiç kırılmasın.

Şimdi sen git, ben seni beklerim.

Döndüğünde elinde zaferlerin, cebinde mutlulukların olsun.

Yolun açık olsun...