Şimdi ne yazık ki!.. Bu değil

Şimdi İstanbul,

Çapa Şehremini

Ve adalara kadar

Pırıl pırıl, mis gibi

Güllük gülistanlık

Değil…

“Ne alaka.” deme

Bir an düşündüm de

Dün

Aşiyan (Kuş yuvası)

Orhan Veli, (Garip)

Boğaza karşı

İnceden inceye dudaklarında

Fısıldar gibi

“Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler,

Damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,

Bakar bakar ağlarım…”

…..

Gemiler geçerken

Gözümüzün önünden  

“Cep delik, cepken delik…”

Kevgire dönmüşlüğümüz

Kadere pupa yelken, meyil

İstanbul her haliyle

Şimdi ne yazık ki!.. Bu değil.