Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

10 Eylül '07

 
Kategori
Aile
 

Şimdi okullu olduk

Şimdi okullu olduk
 

Bazen yoruyor beni hayat, çocukluğuma dönsem diyorum nasıl olur? Aklımın erdiği bir yerlerde takılıp kalmış ilk çocukluk anım geliyor aklıma, birden dizlerimi büküyorum.

Bir tren yolculuğundayız, tembihlendik anne ve babamız tarafından üç kardeş “ bakın sizlere bilet almadık, biletleri kontrol eden amca geldiğinde şöyle büzüşeceksiniz, eğer sizin bilet alınacak büyüklükte çocuk olduğunuzu görürlerse bize ceza keserler, paramızda fazla yok, sonra sizi trenden atarlar!...

Tüm yolculuk boyunca öyle çok korkmuştum ki bizi trenden atacaklarını düşünüp, şimdilerde düşmanım trenlere… korku dolu bir görüntü yerleşmiştir benliğime. Zor günlerdi…

Sanki bunlardan ders almamış gibi bizler de çocuklarımız bir şey isteyince, “çocuğum aybaşı gelsin alırız, şimdi param yok” mazeretini az kullanmadık. Çocuğuma çarşıya çıkınca bazen tost almak isteyince kızım feryat figan ağlardı “anne alma paramız biter sonra” diye. Hiç ders almıyoruz değil mi, ne gördü isek aynını yapıyoruz fark etmeden.

Okulların açılmasına birkaç sayılı gün kaldı, bizede okula başlamadan kitaplar defterler alınırdı, ama en uygunu. Yine o zamanlarda her sene kitaplar değişmezdi, kardeşten kardeşe geçerdi kitaplar nede çok severdik ablamızdan ağabeyimizden miras yolu ile geçer gibi geçen kitaplar. Birde bazı üst sınıflarda okuyanlar alt sınıftan kitaplarını yarı fiyatına satarlardı. Böyle bir olanak çıkınca ne çok sevinirdik ailemizi az da olsa rahatlatacağız diye kolay mı tam üç çocuk, sonrasında iki ilave daha var ama onlar sayılmaz.

Biz eskiden; Matematik defteri olarak önceleri sarı defter kullandık sonra terfi edip kareli deftere geçtik, bizim tahtadan üzeri çiçekli tahtadan kalem kutularımız vardı, kalemlerimizin arkasında silgi bulunurdu pek bir işe yaramasa da, mavi kırmızı naylon kaplarımız ve üzeri bebekli defter kaplarımız vardı, resim defterlerimizin her sayfasında ince pelür kağıdı olurdu, bizim harçlıklarımızla bir gevrek alınırdı, gazoz o lükstü…

Biz eskiden okulumuzu ve öğretmenlerimizi çok severdik. Bir yolculuk yaptım o günlere. Teşekkürler Milliyet Blog sayende yaşıyoruz bu terapileri...

"Affan dedeye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu,
Artık ne yaşım var ne adım
Bilmiyorum kim olduğumu
Hiç bir şey sorulmasın benden
Haberim yok olup bitenden.."

Cahit Sıtkı Tarancı

 
Toplam blog
: 292
: 1094
Kayıt tarihi
: 08.03.07
 
 

Yazmaktan hoşlanan... Kelimeleri renklendiren bir sihirbazım ben.. Bodrum'da yaşamaktayım.. Sev..