Şimdi ölebilirim...

Getirin tüm zehirleri saçın bu gece önüme
Şimdi ölebilirim kalmaya bir neden yok artık
Kırgınlıklarım toplanamaz hiç bir bavulada sığamaz vaziyette
Şimdi ölebilirim kalmaya bir neden yok artık

Kan yerine çamurla dolsaydı damarlarım
Kalbim atmak yerine donup kalsa taş olsaydı
Hangi günahtı insanı bu kadar affedilemez kılan
Şimdi ölebilirim yaşamaya bir neden yok artık

Bir servet iken hazine iken ışığını kaybetti kalbim
Nasıl toparlar kendini hayattan yemiş iken darbeyi
Bilselerdi bir şairin kalbiyle bakmak iki kere ölmekti yaşamda
Şimdi gidebilirim işte kalmak için bir neden yok artık

Şiir-Edibe Toğaç

http://sayfamdakalancumleler.blogspot.com.tr/