Şimdi size Necip Fazıl’ın “İstanbul’u dinliyorum” şiirini okuyacağım

Seksenli yıllardı. Kimi akşamlar, İnebolu’da bir çay bahçesinde güzel etkinlikler yapılırdı. Bilgi yarışmaları, şiir okuma akşamları, oyunlar, şarkı yarışmaları olurdu. Böyle akşamlardan birinde çok sevdiğimiz ve saydığımız bir abimiz şiir okudu. Ümit Yaşar Oğuzcan’ın şiiri “İspanyol Meyhanesi”... Timur Selçuk'un bu şiirden besteleyerek söylediği şarkısını bilmeyen yoktu ancak bu şiirin kimin olduğunu pek fazla kimse bilmezdi. O akşam şiiri okuyan, şu anda hayatta olmayan abimiz her konuda bilgisi ve kültürüyle hepimizin saygısını kazanmıştı, çok da güzel şiir okurdu. Şiirini bitirdikten sonra okuduğu şiirin şairi olarak hiç bilmediğim bir ad söyledi. Bir kaç masa ötedeydi. Alkışlar bittikten sonra ayağa kalkıp, şiirin Ümit Yaşar Oğuzcan’a ait olduğunu söyledim. Ancak ikna etmeyi başaramayanınca çok da ısrar etmemiştim. Daha sonraki günlerde karşılaştığımızda doğruyu öğrendiğini söylemişti.

Herkes böyle hatalar yapabilir, “insanlık hali” deriz buna. Yanılacağız ama doğruyu öğrenince bunu kabulleneceğiz.

Geçen hafta yitirdiğimiz büyük şair Fazıl Hüsnü Dağlarca bugün toprağa verildi.

Bugün Türk Dil Kurumu’nda bir toplantıda Başbakan bir konuşma yapmış ve konuşmasında bir şiir okumuş. Televizyonda haberlerde şiirin sunumunu ve şiiri dinledik:

Dağlarca’nın “Sanat” şiirini okuyacağını söyledi. Dağlarca’nın toprağa verildiği günde şairini bir şiirini okumak güzel bir davranıştı. Şiir bittikten sonra salondakiler başbakanı ayakta alkışladılar. Doğrusu şiiri de güzel okudu. O sırada salondakilerin gözünden kaçmıştı ancak gazetecilerden kaçmamıştı. Şiir Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın değil, Faruk Nafiz Çamlıbel’indi.

SAN’AT

Yalnız senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek.
Bizim diyarımız da bin bir baharı saklar!
Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek,
İncinir düz caddede dağda gezen ayaklar.
(...)
Faruk Nafiz Çamlıbel

Bu şiiri daha önce duymuştum. O sırada salonda olsaydım, şiirin Çamlıbel’e ait olduğunu anımsayabileceğimi hiç sanmıyorum, ancak şiirin Dağlarca’nın olmadığını tahmin edebilirdim.

Bu şiir hem Dağlarca’nın değil, hem de Dağlarca’nın şiirlerine benzemiyor. Acaba hatayı kim yaptı? Erdoğan şiiri kendisi mi buldu, yoksa bir danışmanı mı onu yanılttı? İnsanın hata yapma hakkı vardır, ancak başkasının hata yapmasına neden olma hakkı yoktur.

Ankara, 20 Ekim 2008