Simülasyon gerçeği bir kez daha aşarken: Beta Test

Eskiden, ilk önce empati vardı sanılır.

Oysa, simülasyon hep vardı.

Daha 1940’ta, Flechtheim ve gelecekbilim de vardı, onlar da simülasyon idi.

Daha 1940’ta, Asimov ve psiko-tarih vardı, onlar da simülasyon idi.

Sonra, 1990’da uçuş simülasyonu geldi.

Sonra, ciddi oyun geldi, ‘Hollanda Sel Kontrolü 2015’ olarak, 2010’da.

Sonra, ‘Hardcore Henry’ geldi, 2016’da.

Şimdi de, ‘Beta Test’ yolda, 2017’de.

https://www.youtube.com/watch?v=Ffr6dSlPFXs

https://en.wikipedia.org/wiki/Beta_Test_(film)

Tabii, daha önce ‘Gamer’ ve ‘Inkheart’ da vardı. ‘Beta Test’in konu tematiğini, 2 ayrı koldan kullanmışlardı: Oynatan-oynayan oyuncu ikilemi ve kitaptan çıkan can olarak.

Yine de bunlar, gerçekliğin ve kurmacalığın dar ve eksik bir alanıyla ve tikellerle uğraştı, tümellerle değil.

Henüz, gerçek gelecekbilim-geçmişbilim içiçeliği simülasyonu yapılmadı. Sentezi ve/ya praksisi değil, simülasyonu. Yani, geleceğin geçmişi değiştirdiği ve değiştirebildiği bir simülasyon. Ciddi oyun olarak, böyle bir simülasyon.

Tarih, her dönemde yazılırken, değişir ve değiştirilir; hegemon sınıf anlamında değil, kültürel modun izdüşümü anlamında.

Gelecekbilim, henüz bu aşamaya gelebilecek denli çokevrelileşmedi.

Bildiğim, bu olduğunda, bilgi-öte’nin ilk adımları reel olacak /  yapılacak.

Bildiğim, bunun şimdilik sanat yoluyla öncelikle yapılacağı, sonra belki ben bilimini getiririm.

Bildiğim, bunları yapanlar, ne yaptıklarının tarihsel ve fütürolojik bilincinde değiller. Bilselerdi, bu işe kalkışmazlardı büyük olasılık. Çünkü, kendi var oldukları geçmişi siliyorlar bilmeden.

Ben kendimi, yani beyinsel varlığımı içermeyen bir gelecek tasarlayabildim. Hesaplar o yolu gösterdi, ben de o yolu yürüdüm yalnızca. Onun için, bunu da yapabilirim, ölümüm bile olsa.

Bu ‘Beta Test’, tam bunlar olmayabilir ama ona yakın bir şey.

‘Catherine’ türü bilgisayar oyunsal bir ciddi oyun kurgusundaki ve kurmacasındaki gelecekbilim simülasyonu, bir tür ‘Ghost in the Shell 3’ yani, Motoko-Batou etkileşimi ama enginleşmiş olarak siberuzayda etkileşimi yani, daha tasarlanırken, geçmişi de geleceği de büker, büktü bile.

Ancak şu aşama için henüz erken:

Kurmaca öykülerde, uçuş simülasyonunun gerçek uçuştan daha tümel bir reel olması yaşanmışken, benzer bir tümelliğin yaşanması. İşte o zaten, ‘Ghost in the Shell 3’ olurdu ve henüz olamadı.

Bunu ben, ‘Oblivion’ duygu-devinim ‘Ma 3’ü olarak yapabilirim. En yapabilir olduğum alan o: ‘300’ kahin kız planı’ndaki gibi. Onun ne olduğunu benden başka algılayıp tasarlayabilen olmamıştır gibi yani.

Geleceksel dans, reel-geleceğin mümkün bir dansı olabilir.

Bir tür, gelecekteki ‘Ma N’ aşamasındaki bir ‘modern-N-dans’çıya, geçmişten geleceği akan bir kehanet dansı oynatmak gibi bir şey. ‘300’ kahin kız dansı’ onun gibi bir şey zaten.

Bu bir ‘beta test’ olacak tabii ki.

Beta sürüm, yani deneme sürümü.

Yine, sözü geçen filmdeki gibi: Deneme sürümünün asıl sürümün yerine geçmesi gibi.

Bakalım. Göreceğiz.

(11 Nisan 2016)