Simurg Efsanesi

Söylenceye göre; kuşların hükümdarı olan SİMURG, Kaf Dağı’nın üzerindeki tepede Bilgelik Ağacı'nın dallarında yaşar ve kuşlar dünyasına hükümdarlık edermiş Ve ne zaman kuşlar dünyasında bir kargaşa olsa yada mutsuzluklar doğsa SİMURG uçar gelir, huzursuzlukları ortadan kaldırır , haklının hakkını, haksızında cezasını verir ve yeniden bilgelik ağacına geri dönermiş. Sözün kısası kuşlar onun varlığı ile huzur içinde yaşayıp giderlermiş. Bir dönem gelmiş ki kuşlar dünyasında yaşam zindana dönüvermiş. Sıkıntılar haksızlıklar ard arda geliyor, yalanın, dolanın önü kesilemiyormuş. Haber salmışlar SİMURG’a ve bu adaletli krallarını beklemeye başlamışlar. Bir gün, üç gün, beş gün… Ne gelen var, ne giden! İçlerinden bir kısmı SİMURG’un geleceğinden umudunu kesmiş, diğer bir kısmı da “Eğer SİMURG var olsaydı, şimdiye kadar gelirdi; gelmediğine göre böyle bir kuş yok" diyerek beklemekten vazgeçmişler. Derken, uzak ülkelerdeki kuş sürülerinin o güne dek görmedikleri bir kuş tüyü bulduklarını öğrenmişler. Bunu duyunca kuşlar krallarının yaşadığını, bu tüyün de ona ait olduğunu anlamışlar. Ve içlerindeki birkaç akıllı kuşun önerisiyle yine “Madem ki o gelmiyor, biz ona gidelim!" düşüncesinde birleşerek, yeryüzünün bütün kuşları Kaf Dağı’na doğru kanat çırpmaya başlamışlar. Günler geçmiş aradan… Yol uzak mı uzak! Uzun yola dayanamayanlar, çeşitli bahaneler uydurarak birer ikişer dökülmeye başlamışlar; önce bülbül dönmüş geriye, tüylerinin bozulduğunu sitemle fısıldamış; oysa ki bu tüylerinden ötürü, kafeslere kapatılıyormuş hep.Turna “Ben olmasam aşıklar nasıl ulaşır sevdiklerine?” demiş.Kartal yükseklerdeki krallığını bırakamamış, balıkçıl kuşu bataklığını .Baykuş viraneleri özlemiş. Ve hep birlikte geriye dönmüşler. Kaf dağına gitmek için yola çıkanlardan geriye kalan az sayıda kuş, canla başla kanat çırpmaya devam etmişler. Yolun son kısımlarında “yedi tükenmez vadiden" geçiliyormuş. Ve nihayet beş vadiden geçtikten sonra gelen Altıncı Vadi "yokoluş" ve sonuncusu "ölümsüzlük" vadisine vardıklarında bütün kuşlardan geriye sadece otuz kuş kalmış. Bütün güçleriyle bu vadiyi de aşmışlar ve Kaf Dağı’ndaki tepeye bilgelik ağacına ulaşmışlar. Ve bilgelik ağacından öğrenmişler ki SİMURG “Otuz Kuş” demekmiş. Yani hepsi ve her birisi “SİMURG” imiş.
SİMURG’u beklemekten vazgeçerek, uçmayı sürdürerek, kendi küllerimiz üzerinden yeniden doğabilmek için kendimizi yakmadıkça, her birimiz birer Simurg olmayı göze almadıkça bataklığımızda, tüneklerimizde ve kafeslerimizde yaşamaktan kurtulamayacağız. Şimdi kendi gökyüzünde uçmak zamanıdır…