Sine-i Meclis

DTP kapatılınca, şahsen sevinmiştim. Yanlış anlaşılmasın, kendi adıma değildi sevincim, demokrasi adına sevinmiştim. Demokrasi, demokrasiyi korumuştu. Sonra, DTP li millet vekilleri, topluca istifa kararı alınca, bir kez daha sevinmiştim. Benim gözlerime ve kafama göre, onlar TBMM ne yakışmıyorlardı. Yazarken aklıma geldi. Meclisin adı, TBMM değil mi? Onlar da Türkiye sözcüğünden rahatsız değiller mi? O zaman istifa etmeleri uygundur.

DTP liler, kapatma kararından sonra, birden pörsüdüler. Fiyakaları söndü. Kaos ve yılgınlık yaratarak, karşı atağa geçtiler. Bunun zararını yine Kürtler gördü. Kürt, Kürt ü öldürdü. Kürtler, Kürtlerin ekmek teknelerini yaktılar, Ne demişler, "Alma mazlumun ahını, çıkar aheste, aheste. Örtülü Kürtler, süslü aydınlar, sırtımıza basıp, azıcık yükseğe çıkanlar, birden DTP havarisi kesildiler ve yargıya yüklendiler. Yargıya yüklenmek, zaten son zamanların moda hareketi. Anayasa Mahkemesinin kararını, siyasi olarak nitelediler. Olasıdır. Siz siyaset yapamayınca, siyaseti de, yargı üstlenmiştir. Doğrusu da budur. Birilerinin, bir şeyler yapmasının zamanıdır. Başbakan ve AKP kurmayları da, yargı rolüne soyunmamış mıydı?

DTP pörsüyüp, vekillerinin altından sandalyeler çekilince, pişmanlık belirtileri belirmeye başladı. Koltuk tatlıdır, alışkanlık yaratır. İnsanın kıçı, o koltuğa değdi mi, iş bitmiştir. Her şey bir yana, koltuk bir yana. Korumalar, makam otomobilleri, kırmızı plakalar, özel sekreterler, Bunlar az şey mi? Bunları, Kandilde bulabilirmisiniz? Mahmur da size kim bakar? Kürtçe mizani babo?

Emine Ayna demişti ki: Halkımız bize dağa çıkın diyor... Ee. Hadi çık o zaman. Bin düldüle, çık Kandile. Kırmızı plakayı da, düldülün kuyruğuna bağlarsın. Bu günkü haberlere göre, DTP millet vekilleri, istifadan vaz geçmişler. Siyaseti, TBMM de sürdüreceklermiş. Sine-i millet olmadı. Zaten hangi milletin, hangi sinesi idi? Olmadı, Sine-i mecliste karar kıldılar.