Sinekler ve İnsanlar

Sineğe sinek demek zor, sinek bir ısırıyor. Sıtma ediyor, uyuz ediyor bir sürü bulaşıcı hastalık yayıyor. Fikirsel zihinsel olarak yaydığı hastalıklar ise ne yazık ki pek de bilinmiyor.

Halıya konuyor uçan halı oluyor, ata konuyor at şaha kalkıyor, ürküyor koskoca hayvan. Köpekler mi onlar “ölmüş eşek numarası” yapıyor sıcak havalarda özellikle bir gölge bulduklarında.

Sorun sineği ürkütmeden kovalamak; o da çok zor, çünkü insan henüz bilgisiyle orijinal bir sinek kanadı yapabilmiş değil, o kadar engin bilgisine rağmen. Sırrı var belli ki. Gerekli ki yaratılmış. Allah hiç gereksiz bir hayvan yaratır mı? Gerekli ki yaratmış.

Yazların kâbusudur, hele de gölgede uyuyan köylü çocuklarını yer bitirir. Bahçede ayran içecek köylü sıcaktan ekşimiş ayranı tam da içine ekşiyi seyreltmek üzere su katarken süzülür daldan ok gibi de dalıverir en derine. Mide lazım içmeye o sinekli ayranı ama susuzluk ve açlık sen nelere kadirsin! Kural; “kendinden küçükleri yemekse” bu sinek bile olsa korkması gereken kendisi. Sinekler zayıfları yemekte pek ustalar canım! Onlar da haklı, yüzüncü kattaki iki yüz birinci odada yaşayan insana neden musallat olsunlar? Kurtlar bile sürüdeki en hayvanı avlamıyorlar mı? Güçlüyü avlasalar, besin zinciri kopacak, aç kalacaklar, bunu içgüdüsel olarak biliyorlar.

Onlar, yani hayvanlar bilerek dünyaya geliyor, biz öğreniyoruz. Birinin öğretmeni yaratıcısı yani yüce Allah, bizimkilerse kullar. Hangisi daha değerli, elbette Yaradan!