Sinemaya gidelim!

Peşrev yapmadan direk konuya girmek istedim bu defa.

Efendim sizlere bir şey söyleyeyim ama aramızda kalsın...

Silivri’de sinema yok!

Vallahi! Kapatmışlar...

***

Kış geldi, Pazar günü aldınız çocukları, sahildeki lokantalardan birinde oturdunuz deryaya karşı, kahvaltı ettiniz...

Gazetelerin Pazar eklerinde kayboldunuz, ardından keyif çayınız geldi...

Çocuklar hep bir ağızdan tutturdu

“ Baba bizi sinemaya götür”

“ Tamam” dediniz... Çocukları doldurdunuz arabanın içine soluğu Maksi’de aldınız.

Yürüyen merdivenler sizi en son kata çıkarttı...

Şaşırdınız önce, sonra görevlilere sordunuz!

“Sinemaya ne oldu?”

Ağzında sakız olan bir kız umursamaz bir şekilde sorunuzu cevapladı...

“ Kapandı! Sanırsam!”

<ı>Şu “ sanırsam” kelimesine de kullananlara da acayip uyuz oluyorum. Yazayım dedim aklıma gelmişken ne demek o ya “ sanırsam!”

Çocuklar mızmızlanmaya başladı...

“ Baba sinema neden kapandı yaaaa!”

***
Sinemanın kapalı olması nedense Karpuz Kabuğundan Gemiler Yapmak adlı filmi getirdi aklıma.
İzlediniz mi bilmem!
Olay 1960’lı yıllarda Tavşanlı’da geçiyor...

İki arkadaş var, yanlış hatırlamıyorsam isimleri Recep ve Mehmet...

Biri berberin yanında, diğeri karpuz satıcısının yanında çırak...

Çocuklar sinema aşığı ve hedefleri bir projeksiyon makinesi yapmak...

Ahırda geçen günler, imkânsıza ulaşmak için sarf edilen çaba!

Sadece köyün delisinden gelen destek!

***

Nerde 1960’lı yıllar?

Nerde 2008?

Silivri’de nerde sinema?