Sinendeki güllerin kokusu...

Kıyısındaymışım gibi,
En sakin denizin.
Bakışlarında
Beni dinlendiren,
İçimi rahatlatan,
Bir şey var sevgili

Gözlerinde köpüren

Kirpiklerinde coşan,

Göğsünde şırıldayan,

Denizin dalgaları,

Saçlarından aşağı,

Sarı saçlarını öperek,

Mermer omuzlarından,

İnce beline,

Selvi dalı ayaklarına,

Sonra gül sinenne uzanan,

Bir duygular şelalesi...

Senin bile hissemeyeceğin,

Bir yaşam cümbüşü...

Ey, ceylan süzülüşlüm,

İşte bu AŞK denilen...

çılgınlığın sesi

Ve rengi olsa gerek...

..............

İzmir, Mart, 2012 M. Selek...