Sınıflara Ayırsak Diyorum

Zengin zenginle fakir fakirle, okumuş okumuşla, dindar dinarla, güzel güzelle filan.

Herkes kendine uygun bir toplumda yaşasa.

Bir örnek verecek olursak;

Genel müdür-kapıcı; biri saygı bekliyor diğeri anlayış hoşgörü. Saygı da hoşgörü de kölelik; ikisi de halinden şikâyetçi.

Genel müdürler(aynı seviyedeki insanlar) bir arada; birbirlerine saygı ya da hoşgörü göstermeleri gerekir mi?

Saygı beklemek kendini üstün görmek, hoşgörü ise kendinden aşağı kimselere gösterilir.

Niye böyle olmuş? Niye olacak birileri kendini başkalarından üstün görerek (ya da onları kendinden aşağı görerek) büyüklük duygusunu tatmin etsin diye.

Yeryüzünde üst seviyede olup kendini daha aşağı seviyedeki kimselerle eşit gören bir insan mevcut değildir.

Yani sizin şu çok beğendiğiniz dünya düzeni aslında kölelik düzenidir.

Senin paran vardır onun yoktur ezersin ezilir. Güzelsindir güzel değildir seni alırlar onu almazlar boynu bükülür vs.

İnsanlar eşit değildir, aynı durumdaki insanlar eşittir.

Nasıl oluyorsa bu dünya düzeni savunduğunuz değerlere uyuyormuş, savunduğunuz değerler neye uyuyorsa artık.

Sen saygı adı altında birilerinin önünde eğilmekten rahatsız değil misin, eğiliyorsun ama sorsan o da senden rahatsız.

Herkes kendine uygun insanlarla bir arada yaşamalı.

Prof. Prof. u kandırabilir mi; ama Prof. köylüyü kandırır. Prof Prof. ile yaşasın, köylü köylüyle.

“Ama bu ayrımcılık Korkut”

Kimseyi ayırdığımız filan yok. Kapıcının valinin yanında değeri var mı? Ama kapıcının kapıcının yanında değeri var. Herkes ezilmeden horlanmadan insan gibi yaşasın.

Asıl ayrımcılık bugünkü düzende