Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

15 Temmuz '14

 
Kategori
Müzik
 

Sir Anthony Hopkins Dr. Hannibal Lecter’a karşı !

Sir Anthony Hopkins Dr. Hannibal Lecter’a karşı !
 

Hayatımın yarıdan fazlası yurt dışında geçti. Bu da bana hiç beklenmedik bir anda Dikkat Ünlü Çıkabilir savını haklı çıkarır kesişmeler sağladı. Son 35 yılda -havaalanlarında, sokaklarda, konserlerde- birçok ünlünün elini sıktım ki bunlardan sadece üçünü paylaşacağım sizlerle çünkü o tokalaşmaları ilk günkü yoğunluğunda hissediyorum! İlki Miles Davis’ti. 1988 yılında aynı uçakla New York’tan İstanbul’a geldik. İstanbul Caz Festivali kapsamında Açıkhava Sahnesi’nde bir konser verecekti. Öyle sıcak; ama yorgundu ki gözleri. Ona rağmen elimi “sıkmış olmak için” sıkmadı. “Konsere geliyorsun, değil mi?” diye sormayı da ihmal etmedi. Nereden bilebilirdim ki üç sene sonra hayata veda edecek:( İkincisi ise André Rieu. Hollandalı kemancı, kompozitör vals dünyasının usta yorumcusu ve 150 kişilik Johann Strauss Orkestrası’nın kurucu şefi. Biri İstanbul’da olmak üzere üç konserini izledim ve tanışma fırsatını da buldum. Okumaya ara vererek Shostakovich’in efsanevi “The Second Waltz”ini André Rieu ve orkestrasından dinlemenizi önereceğim. Lütfen izleyicilerin ve de orkestra üyelerinin yüzlerindeki mutlu ifadeye bakın!

"The Second Waltz" (Shostakovich)

Geçen sene ocak ayının başlarıydı. Gloucestershire’de yoğun geçen bir haftanın birası bol cuma akşamında arkadaşlar dedi ki “Yarın bir yere kaybolma, Port Talbot’a gidiyoruz; Hollywood starı’yla tanışacağız.” Kızların gözlerindeki parıltıda sanki Brad Pitt’i görüyordum da neden Londra'ya değil de Galler’in küçücük bir sahil kasabasına gidiyorduk!

Ertesi gün elini sıkarken ürperdiğim, bugün dahi o ürpertiyi hissettiğim, gözlerine bakmaya korktuğum kişi Sir Anthony Hopkins’ti yani nam-ı diğer Dr. Hannibal Lecter!! Port Talbot’a, 77 yıl önce doğduğu evi ziyarete gelmişti. Bizimkilerden biri de oralıydı ve haberi önceden almıştı. Merakla toplanan küçük kalabalığın ellerini sıktı, gülümsedi. O’na Oskar kazandıran “The Silence of the Lambs - Kuzuların Sessizliği”nde Ajan Starling’e, “Well, Clarice; have the lambs stopped screaming - Peki Clarice, kuzular çığlık atmayı kesti mi?" deyişi geldi aklıma, irkildim! Karşımdaki nur yüzlü ihtiyar gerçekten de acımasız katil Hannibal Lecter olabilir miydi! Serinin diğer filmleri Red Dragon, Hannibal ve Hopkins’in rol almadığı Hannibal Rising’i de defalarca izledim. İlerlemiş yaşına rağmen kariyerini sürdüren Oskar ödüllü aktörün Picasso, Chaplin, Nixon, Hitchcock karakterlerini de başarıyla canlandırışını unutmamak gerekiyorsa da ben Anthony Hopkins’i hep Hannibal Lecter rolündeki muhteşem performansıyla hatırlayacağım diyordum ki...

Quentin Falk’un kaleminden biyografisini de bir solukta okuduğum Galli aktörün çoğu kimse tarafından bilinmeyen bir özelliği daha var ve ben tanıştığım zarif, romantik, güler yüzlü Anthony Hopkins’i yamyam katil Hannibal Lecter’la bir türlü bağdaştıramıyorum!

Hopkins’in sinemaya başlamadan önce usta bir kompozitör olduğunu ve 1964’te “And the Waltz Goes On.” adlı bir vals yazdığını; ama hiç dinlemediğini biliyor muydunuz?

Bir gün TV'de André Rieu'nun Amerika’daki konserlerinden birini izliyor ve eşi Stella’ya “Valsimi Viyana’da bu adamın çalmasını çok isterim.” diyor. Sonrasını André yakın çevresine şöyle anlatıyor:

Her gün dünyanın dört bir yanından insanlar bana yazdıkları valsleri gönderirler; fakat bir gün New York ofisimizdeki arkadaşlarım arayıp da Anthony Hopkins’in kendi yazdığı valsi gönderdiğini söyleyince çok şaşırdım! 'Valsinizi aldım.' demek için kendisini aradığımda ne diyeceğini bilemedi. Çünkü notaları -sürpriz olması için- gizlice eşi Stella göndermişti! O ana kadar Hopkins’in müzisyen yönünü bilmiyordum! İtiraf etmeliyim ki ilk düşüncem, onun kadar başarılı bir aktörün yazdığı valsin de kötü olamayacağıydı. O'nu tanıyıp anlayabilmek için çevirdiği filmleri izlemeye başladım; ama 'Kuzuların Sessizliği' hariç! Bir süre sonra valsi çalmaya hazırdım artık ve orkestramla stüdyoya girdik. Harikaydı, büyüleyiciydi. Yaptığımız kaydı ona da gönderdik ve hemen aradı. Çok duygulanmıştı. Nisan 2011’de Maastricht’e geldi. Orkestra arkadaşlarım çok heyecanlanmıştı. Valsini canlı olarak ilk izleyişi olacaktı. Bittiğinde, 'Çok sevdim çok sevdim.' derken gözyaşlarını tutamadı !

“And the Waltz Goes On.” yazıldıktan tam 47 yıl sonra -André Rieu ve Johann Strauss Orkestrası'yla- Viyana Belvedere Palace'ta izleyici karşısına çıktı. Bu konsere Hopkins ve eşi Stella da katıldı. Sonunda hayalleri gerçekleşmişti. André yaptığı medyatik açılış konuşmasında tanışmalarını anlatırken hafifçe "gerçek"ten saparak Stella'nın rolünü -muzip bir tebessümle- Tony'e verdi. Hadi, hep beraber o muhteşem anlara gidelim!

“And the Waltz Goes On”  (Anthony Hopkins)

 

 
Toplam blog
: 462
: 1159
Kayıt tarihi
: 07.03.09
 
 

Ne güzel bloglar yazdık, ne muhteşem dostluklar kurduk; onlar kaldı baki... ..