Sır duvarları.

Yüzünü rüzgara çevir, gözlerini kapat.
Elinde ki kadehi benim için kaldır.
Ben uzun zaman oldu hasretim denize
Özlemlerim sınırlarımı zorluyor
Dokunma.
İçinden dostça an hissederim,
Adımı sakın söyleme.
Kahkahalar arasında kaybolur giderim.
Hüzünlerimi, suskunluğumu,
Kendi içimde kaybolmuşluğumu,
Yüreğimin sırdan duvarları saklar.
Bir ben bilirim bir de geceler.
Sorma.
Benim ülkem'de mevsim sonbahar.
Sararmış yapraklar tutanamıyor dallarda.
Ha düştü ha düşecekler,
Çürümeye yüz tutmuş kökleri gibi.
Yaklaşma.
Ölüm orucu tutuyor ruhum yıllardır,
Kalbim buzlarla kaplı bilmediklerine,
Upuzun bir yolda tek başıma ama dik
Söz verdim hayata eğilmeyeceğime.
Zorlama.
Bu gece düşünmeyeceğim önceyi,
Sonraya da dilek tutmayacağım,
Rüzgar mumu söndürene kadar,
Gözlerimi kapatmayacağım.
Sonrası yalnızlık,
Sonrası karanlık,
Sonrası uzaktan gelen bir şarkı,
Sonrası anlaşılamamak,
Sonrası bir teknenin güvertesinde,
Rüzgara teslim edilecek ,
Kuşların kanadında yüreğime gelecek,
Bir küçük dost tebessümü.
Unutma...

Nur Zeynep Çelik
12.Haziran.2008