Sıradan olmak fakir ve özelliksiz olmak değil, herkesin yaptığını yaparak da sıradan olursunuz

Sıradan biri olmak sizi rahatsız ediyor mu? Ama kimse sıradan olduğunu kabul etmiyor ki; herkes farklı ve özel olduğunu düşünüyor. Sıradan olmanın ölçüsü ne? İnsanlar yaptıklarınıza şaşırmıyorlarsa sıradansınız. Sevgilinize bir gül ağacını kökünden söküp götürdüyseniz yaptığınız manyaklık da olsa özelsiniz. Gerçi bazen ayılar da yapar bunu ama ayılar da özeldir.

Sıradan kişi sıraya girmez diye bir şey yok ama bir şeyiyle ( tipi kıyafeti, yaptığı bir şey, konuşması filam) fark yaratır sırayı karıştırır. Siz sıradan çıkarsanız biz mutluluğun önünde sıraya gireriz. Hayat sıradan insanlarla çok sıkıcı.

Bir gün de bir şeyi farklı yapın. Hatta her şeyi farklı yapın. Noluyor ya diyerek şaşıralım.  Siz güneşin her gün aynı şekilde doğup batışına bakmayın, başka şansı yok çünkü onun. Ama siz ayakkabılarınızı ters giyebilirsiniz örneğin. Bir gün bir şeyi de doğru yapmaya çalışmayın. Plan hayat değil zarurettir; planın dışına çıktığınız zaman yaşamaya başlarsınız. Hayatınızı kazanırken plan yapın; yaşarken asla!

Akıllı insanlar iyidir; her zaman akıllı olmamak şartıyla. Siz kendiniz için bencilce güzellikler yarattığınız zaman dünya zaten güzelleşeceğinden biz kendimiz için güzellikler yaratırken daha az uğraşırız. Hatta belki hiç uğraşmayız, sizin kendiniz için yarattığınız güzellikler bize de yeter, evinizden taşan sarmaşığım ucuna umutlarımızı bağlarız. Yani kişinin bu dünyada kendisine yarattığı güzellikler güneş gibidir, gül bahçelerinden sadece sahibi mi yararlanıyor sanıyorsunuz?

Biz işte bu nedenle insanları sıradan çıkarmaya çalışıyoruz. Birinizi havuza çıplak girmiş gazete okurken görsek biz de belki bundan esinlenip amuda kalkarak gazete okuyacağız. Birisi bana farklı yaptığı bir şeyi anlatırken hemen iz sürmeye başlıyorum. Snıf snıf koklayarak hayatın o yanına geçmeye çalışıyorum. İnsanlar aç oldukları için mutsuz değiller, mutsuz oldukları için açlar. Kimse kuru ekmek için çalışmak istemiyor, pasta verin, görün.

Manevi ve ahlaki değerler hayatın en büyük engeli. Bunlarla mutlu olunmaz. Bunlar mutluluğu yakalayamayanların tesellisi “Ben iyi adamım!” Bana şöyle gibi geliyor. Sanki bu dünya şeytanın, ahret Tanrı’nın.

İnsanlar topluma uydukları için kendileriyle gurur duyuyorlar. Sonra da “koyun” dediğimiz zaman kızıyorlar. Niye topluma uymak zorundasın ki. Farklı ol toplum senin peşinden gelsin. Bu nedenle ben insanların içindeki cevheri çok önemsiyorum. Bu cevher bir ülkenin yer altı madenleri gibidir.