Sirkeci Garı’nda "Bir Kofer, Bir Sandık" Etkinliği ’2017

Bir gün baktık ki
Sirkeci Garı’nda açıldı gözlerimiz 
Bir kofer, bir sandıkla
Yepyeni bir umuda sarıldık kaldık...              

 Z.B

Balkan göçmenleri, geçmişlerini anlamak ve geleceğe umutlarını aktarmak amaçlı 22 Ekim Pazar günü saat: 14.00’te Türkiye’de ilk ayak bastıkları yer olan Sirkeci Garı’nda bir araya geldiler.

1912 yılında başlayan ve 100 yıl süren Balkan Göçleri ile Türkiye’ye gelen Balkan göçmenleri, Kosova Prizrenliler Kültür ve Yardımlaşma Derneği’nin Sirkeci Garı’nda düzenledikleri ‘’Bir Kofer, Bir Sandık’’ etkinliğinde sevinç ve acı bir arada yaşandı! Yüreklerindeki coşkuyu davranışlarından sezmek zor olmadı!

2008 yılından bu yana Kosova Prizrenliler Kültür ve Yardımlaşma Derneği’nin her yıl düzenlediği ‘’Bir Kofer, Bir Sandık’’ etkinliği bu yıl da doyurucu oldu.

Sirkeci Garı'na gelen temsili tren ile Balkan göçmenlerinin göç günlerini anma etkinliğinde; Arif Şentürk, Faruk Yılmaz, Rüstem Avcı, Tenor Fırat Aykut, Murat Balkan, Rumeli Ekrem ve Bayrampaşa Balkan Halk Dansları Topluluğu, bu yıl sahne aldılar.

Geçmiş yıllarda Tekirdağ’da bir konserinde tanıştığım sanatçı Soner Özbilen’i aradı gözlerim. Ne ki bu yıl göremedi? (Sevilen, sayılan, kaliteli arkadaşım, güzel insan Türkçe Öğretmeni-şimdilerde rahmetli olan- Niyaz Orhan ile birlikte konseri izlemiştik!)

Türkiye’ye göç ve bu göçün etkilediği yaşamlara dikkat çekmenin yanı sıra  Balkan kültürünün de tanıtımı amaçlanan etkinlikte; Moda Tasarımcısı Müesser Kurt’un hazırladığı ve koreografisini Asil Çağıl’ın yaptığı Balkan kıyafetleri defilesi ile yöresel kıyafetler de tanıtıldı.

Etkinlik alanında yer alan panolarda Balkanlara ait fotoğraflar sergilendi. Ayrıca Balkan kökenli yazarlar Dilek Ünal, Haluk Ecevit, Ramis Çınar ve eğitimci yazar Muhsin Durucan Balkanlar ile ilgili yazdıkları kitapları ilgi duyan ya da okumayı seven katılımcılara imzaladılar. Ne ki yiyeceklere olan ilginin kitaplara olandan kat kat fazla olduğu saptandı! Bu durum, ülke kültürünün bir göstergesi olarak da değerlendirildi!

Şimdilerde Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü görevini başarıyla yürüten yazar arkadaşım Ramis Çınar ile karşılaştığımda aktardığı öğrencilik yılları anısı beni çok mu çok mutlu etti:

"Muhsin Bey, Tekirdağ Merkez Fevzi Çakmak İlkokulu ile sonraki yıl Çorlu Ünilever Ortaokulu öğrencisi olduğum yıllarda siz, müfettiş olarak sınıflarımıza geldiniz. Bizi tanımak amaçlı iletişimde bulundunuz. Bana da kimi sorular sorarak yanıtlarımı aldınız. Sınıflarımızda  Öğretmenin Haykırışı  başlıklı şiirinizi okudunuz. Hoşuma gitti ve etkilendim! Şiirinizdeki 'Nokta kadar çıkar için virgül kadar eğilmeyiniz!' dizelerini şimdilerde de unutamıyorum! "

Bir bakıma öğretmen-öğrenci karşılanmasına ilginç bir örnek değil mi? Bu duruma, öğretmeni mutlu eden güzel bir anı ya da karşılaşma, denebilir! Böylesi özgün ve anlamlı anılar; öğretmeni mutlu etmesine koşut genç dinç ve enerjik de tutar!

Nerede olursa olsun göçün acı bir anı olarak belleklerde yer aldığını vurgulayan Kosova Prizrenliler Kültür ve Yardımlaşma Derneği Başkanı Gülen Aksu Türker: ‘’Göç toplumlar için en acı ve zor tecrübelerden birisidir. Bu olaylardan her birimizin bir ders çıkarması ve bu dersi gelecek kuşaklara aktarması gerekiyor. ‘’Bir Kofer, Bir Sandık’’ etkinliğimiz ile göçün zor yüzünü hatırlatmaya ve çocuklarımıza anlatmaya çalışıyoruz. Bunu bir görev olarak görüyor ve değerlendiriyoruz’’ dedi. 

Devlet Tiyatrosunun sevilen ve takdir edilen başarılı sanatçısı Orhan Kurtuldu’nun çabası, çalışması ve başarılı sunumuyla 50. yıl pastası kesildi.Etkinlikte Kosova Millet Meclisi Başkanvekili Müferra Şinik, bir konuşma yaptı. Emeği geçenlere özel hazırlanmış olan plaketler sunuldu.

Kosova Prizrenliler Derneği yetkilileri; Başbakanlık Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı, Devlet Demiryolları, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Bayrampaşa, Beykoz, Eyüp ve Fatih belediyeleri ile Tek Rumeli Tv’nin katkıları olduğu dile getirildi.

                                    Hizmeti geçenleri kutluyor ve alkışlıyorum!

Bir Kofer Bir Sandık

Ağacın damarlarından sökülüşü gibi
İçli bir türkünün hüznü gibi
Yarım kalan çocuk oyunlarının özlemi gibi
Arkaya mühürlenmiş bakışlarımızla
Düştük yollara aç yalınayak 
Bir kofer, bir sandık
İçimiz buruk ve yanık
Sallanan ıslak mendilller mi
Yüreğimiz miydi bilmeden
Düştük yollara
Doğduğumuz topraklara veda etmeden
Doğduğumuz topraklara doymadan

Vatanımız Rumeli’ydi
Oyamız nakışlarımız Rumeli
Bahçe bağlarımız
Yemyeşil dağlarımız
Kaldırımlı yollarımız
Zambak, hanımeli kokan sokaklarımız
Hepsi öz be öz bizimken
Bir kofer, bir sandıkla 
Gurbete vardı yolumuz
Rumeli türkülerimiz bu yüzden 
Daha bir içli şimdi
Gözlerimiz bu yüzden hala nemli
Anılarımız bu yüzden
Aradan nice yıllar geçse de
Bir ot gibi yeşerir her gün
Büyür özlem yumağı içimizde
Dilimiz Rumeli ah Rumeli diye söylenir durur
Öyle bir sevdadır ki ahhh!

Bir gün baktık ki
Sirkeci Garı’nda açıldı gözlerimiz 
Bir kofer, bir sandıkla
Yepyeni bir umuda sarıldık kaldık…

Zeynel BEKSAÇ

              Not: İlgili fotoğrafları aşağıda slâyt görünümünde izleyebilirsiniz!