- Kategori
- Şiir
Sırların efendisi
Yavaşça geldi çelik topuklu kadın.
Saçı kapalıydı, üstü başı da.
Gözü, gönlü kapalıydı.
Tek bir yeri açıktı,
Çelik topuklu ayakkabılarında oynaşan
Pamuk beyazı parmakları…
Açtı bakışlarını denize,
Gönlünü açtı…
Pamuk beyazı ayak parmakları
Denizle konuştu uzun uzun…
Belki aşka olan tutkusunu
Belki coşkusunu,
Belki de ihanetin acısını…
Sırların efendisi kendisine anlatılanları,
İçinde yıkar, tuzlar
Taşa çevirip dışarı atar.
Üç yüz milyar kum vardı sahilde o akşam.
Üç yüz milyar bir oldu .