ŞIRNAK'TAN

Yeni bir gün, yeni bir gece.

On dört Haziran 2008 yazı.

2008 ‘in Haziranı, Haziranın ön dördü.

Şırnak tepelerinde vurdular beni.

Cesedimi hendeklere attılar.

On dört Haziran 2008 yazı.

1982 de doğdu.

Yaşadı her insan gibi,

Didindi, sevdi, sevildi.

Emin Oğlu Kadir Cesaroğlu.

Şırnak dağlarında vurdular beni kahpecesine.

Cesedimi;

Cesedimi köpeklere attılar.

Kancık köpeklere.

Dövdü, dövüldü.

Şırnak tepelerinde öldü.

Allah Rahmet eylesin.

Fena insan değildi.

Özledi, özlenmedi.

Şırnak tepelerinde serdiler cesedini,

Yabani nanelere, ısırgan otlarına.

Ruhunu sattılar şeytana.

Attılar soğuk dağ ırmaklarına.

Bir gündü özlediği.

Bir seldi sevdiği.

Kavuşamadan, kahpecesine vurdular.

Bir ölümdü garip, aciz, kahredici.

Ağlamadı kimse ardından.

Günlerce yağan yağmurların,

Çatlaklarında yatan, fotita parçalarından başka.

Bir ilkbahar akşamı, sıcak yatağımızda, başın omzumda her zamanki

yerinde.

Ellerim saçlarında,

Gözlerin mahmur Çubuk şarabından.

Hayyam kadar mesut,

Onun kadar mutlu.

Dudakların dudaklarımdayken söylemiştin bana.

Çok muhabbet, tez ayrılık getirir diye.

Gülmüştüm.

Aptalcasına.

Çocukçasına.

Vurdular beni Şırnak dağlarında,

Sessiz, yalnız, sensiz.

Gömülmeden gömdüler.

Kefensiz, tabutsuz.

Ben benlikten çıktım,

İçim boş, kalbim boş sensiz.

Tüfekler çatılır tarlalarda.

Tüfek yağı, kızgın güneş altında, kokar buram, buram.

Kırıkkale 1941,

7.65 Piyade tüfeği.

Kaç sefer okudum.

Kaç sefer heceledim.

Güldüm, Üzüldüm.

Senden gelen bir mektupmuşçasına.

Bir ağaç.

Bir toprak ki nemli.

Islak, gebe.

Bir şehir ki canlı.

Bir şehir ki sessiz.

Bir insan ki mutlu,

Bir insan ki bitkin, hasta.

Tüfekler çattılar Şırnak tepelerinde.

Elimde çomak, toprakta evler çizerim.

Bahçeler, çocuklar, mutluluklar çizerim.

Bir böcek yürür üstlerinde,

Art ayakları ince bir çizgi yaparaktan bahçemizde.

Çizgileri eker biçerim.

Başaklardan ekmek, 

Bağlardan şarap yaparım düşlerimde.

İçer, sarhoş olurum.

Namlumun ucunda, seni bulurum sırma elbiselerinle.

Dipçiğinde kalbimin acısını,

Tetiğinde, yıpranmışlığını.

Yürürüz saatlerce.

Kuru topraklar, yeşil otlar, bataklar.

Birden bir emir:

Pusu,

Yaaat.

Etrafımda kuru otlar.

Sert toprak göğsümde.

Parmağım tetikte.

Ani bir yanma şakağımda.

Kızıl ırmaklar akıyor boynuma.

Seninle evdeyim.

Güneş bir alev,

Güneş bir od.

Terler damlıyor gözlerime,

Tuzlu, buğulu.

Seninleyim gönlümce.

Sevişmekten yorgun düşmüşüz.

Vücudunun sıcaklığı hala üzerimde.

Nefes, nefeseyiz.

Şırnak tepelerinde vurdular beni.

Kahpecesine.

Cesedimi,

Cesedimi köpeklere attılar.

Kancık köpeklere.

Dövdü, dövüldü.

Sevdi, sevildi

Şırnak tepelerinde öldü.

Emin oğlu Kadir Cesaroğlu.

Not: Foça Komando Tugayından güney doğuya gidip de dönmeyen dostlarıma ithaf olunur.