Şirret yönetici

Günlerden birgün adamın biri, elinde bir kova inek pisliği ile sabah saat 9 gibi bir kafeye gelmiş. 'Bana bir çay' demiş kibirle. Çayı masasına gelmiş. Etraftaki insanları ukalaca bakışları ile süzerek çayını içmiş. Çay biter bitmez elindeki bir kova pisliği ortalık yere saçmış ve gitmiş. Kafe çalışanları bütün gün o inek pisliğini temizlemek ile uğraşmışlar.

Ertesi sabah yine aynı adam yine aynı kafeye elinde bir kova pislik ile gelmiş, yine çay istemiş bu sefer garson adama itiraz etmiş. 'Dün buraya geldiniz, bir çay içtiniz, elinizdeki bir kova pisliği ortaya saçtınız ve gittiniz. Bütün gün hiçbir iş yapmadan sizin pisliğinizi temizlemek ile uğraştık.'

Adam gülümseyerek cevap vermiş. 'Sakin ol dostum. Ben üst düzey yöneticilik eğitimi alıyorum. Sistem basit ve aynı. Sabah saat 9 gibi işe gel, bir çay iç, etrafa pislik at, adamlar bütün gün senin pisliğini temizlemek ile uğraşırlarken ortadan kaybol.'

Şirret, TDK sözlüğüne göre; ''Kavga çıkarmaktan hoşlanan, huysuz, edepsiz kimse' olarak tanımlanıyor. Bir de şirret yöneticiler var tabii ki, onların görev tanımı da yukarıdaki fıkra ile aynı.

Olduğu yeri sindiremeyen, takım arkadaşlarını motive edemeyen daha da kötüsü onlara mesai arkadaşı yerine kendi şahsi hizmetkarı olarak davranan ve bu nedenle iş verimini düşüren yönetici ile ne yapmalı. Gördüğüm kadarı ile yönetici ne yapsa haklı ve alt pozisyonda çalışanlar kendilerini ifade etmekte zorluk çekiyorlar.

Düşen iş veriminin sorumlusu yine alt pozisyondakiler oluyor ve daha verimli elemanla yerleri değiştiriliyor. Yeni gelen eleman kendi motivasyonunu ve dinamizmini işe getiriyor ama şirret yönetici elinde tükeniyor. Bu durum daha da üst mevkilerin olaya el koyup, düzeltmesi ve en son da yöneticinin işine son vermesi ile son buluyor. Bu durum şirret yöneticiye koltuğunda azami 5 yılı garanti ediyor. Yetişmiş insan gücü kaybı, firma aleyhinde olumsuz propaganda, düşen iş verimi, çalışanların motivasyon kaybı da şirketin yanına kar kalıyor.

Her zaman üst düzeyin haklı olmadığını bilmek, her basamakta çalışan insanlara söz hakkı vermek ve iş ortamını demokratikleştirmek çok önemli.

Bununla birlikte ne yazık ki burası Türkiye. İşsizliğin bu kadar yüksek oranda olduğu bir ülkede şirret yöneticinin altında çalışmak bile maaşlarını aldıkları sürece insanlara yetiyor. Verim düşüyor. Kısır döngü içinde herkes çalışmaya çalışıyor.