Sırrı fısıldayan martı/ Hayat garip, martılar falan...

Bu sabah. Mecidiyeköy'ün en işlek yerlerinden biri.

 

Metrodan çıktım.  Kaldırımda durdum, aradığım adresi bulabilmek için elimdeki telefonla ilgileniyorum.  

 

Bir sürü yaşam aktı gitti yanımdan.  Hepsi, kendi hikayelerinin baş kahramanları. 

 

17-18 yaşlarında, belki sokakta yaşıyormuş (ama belki de yaşamıyormuş) izlenimi veren bir genç yaklaşmış yanıma.  Önümde durmuş.  

 

'Abla bir şey sorucam, yanlış anlama' demesiyle, kafamı kaldırıp gözgöze gelmemiz bir oldu.  Sessizce, kıpırdamadan baktım gözlerinin içine.  Saygılı, mesafeli bir hali vardı.

 

'Üç dört yaşındayken tecavüz edene ne yaparsın abla?  Yanlış anlama.   Öldürürsün di mi?   Ben de öyle yapıcam.  Öldürücem onu...' dedi dingin bir öfkeyle, dişlerinin arasından.  Bir yandan bağırır, biraz da bağırmaz gibi. Ne; gereksiz bir ses tonu, ne de abartı bir el kol hareketi.  

 

Gözlerinde acı vardı.

 

Ve kararlı adımlarla uzaklaştı yanımdan.

 

Yürüyüşü de konuşması gibi hızlıca ama kontrollüydü.  Eninde sonunda intikamını alacağından emin....

 

Uzaklaşırken, 'Öldürücem onu' demeye devam ediyordu.  Sesindeki kızgınlığı hala duyabiliyordum. 

 

Uzun uzun arkasından baktım.  Hiç kıpırdamadım.  Tek bir kelime söylemedim.

 

Sonra kafamı çevirdim, aradığım adrese döndü yine ilgim...  

 

Biraz önceki sahne hiç yaşanmamış gibi, kaldığım yerden devam ettim.

 

Hayat garip.  

 

Martılar falan...

 

---

 

https://www.instagram.com/explore/tags/sirrifisildayanmarti/

----