Sisli Bir Gece Ülkemiz

Yeni bir hayat düşlerken, aynı hayatı yeniden yaşarken buluyor insan bazen kendini...Sisli bir gecede rotasını kaybetmiş bir uçak oluyoruz bazen... Kayboluyoruz... Yakalamak istiyoruz düşlerimizi , bir bakıyoruz; sisin kurbanı olmuş her biri...Uzaktan sarı ışıklarını görüyoruz, göz kırpıyoruz. Fakat; ne biz onlara yaklaşabiliyoruz, ne onlar bize... Karışıyoruz sislerin içinde birbirimize ve susuyoruz gecenin kör vaktinde...

Tarihimiz kimi zaman abanıyor üzerimize. Sırat köprüsü mübarek, ne hesabı bitiyor bizimle, ne de sorgusu. Belleğimizi kanatmak zevk veriyor belli...

Dönüp bir bakmak gerek şuan ki hayat güncemize; içinde savaşların, cinnetlerin, açlığın, itilmişliğin, ezilmişliğin, yoksulluğun, tüm kavramların, inanışların karmaşaya döndüğü insan çığlıkları ve içli haykırışlar, terkediyor mu kulaklarımızı, acıları siliniyor mu gözümüzün önünden...

Ömrümüz bölünüyor, hem de ortadan ikiye.... Bırakmıyor bizlere geride bir çıkar yol. Ne geriye adım atabiliyoruz, ne ileriye...

Bir öğrenebilsek cennet ülkemizin tüm ulusuyla selamlaşmayı ve helalleşmeyi, hüzün dolu bakan körpe yavrularımızın içindeki büyüme şevkini, bakışlarının değdiği her yerde bıraktkları gölgeli, bir o kadar ebruli ışığı, belki o zaman algılayabilirdik birbirimizi sevmenin, kenetlenmenin önemini. İşte o zaman, sislere yenik düşüp onlar da kaybolmazdı bizler gibi... Sisin şehirlerimize çöktüğü an, hatırlamalıyız, ötekileştirmeden rant sağlayacak pusuda bekleyen akbabaların gülümsemelerini...

Sis sarmış ya artık şehirlerimizi, düşüşe geçen uçaktaki insansı panik, sarmalıyor bedenlerimizi... Hayatının rengi koyulaşan insanlarımız çoğalıyor, ziyan olmuş hayatlara ağlarken buluyoruz kendimizi tıpkı, birer zavallı gibi... Çözümden, kenetlenmekten uzak, bizi terkeden huzur dolu günleri izliyoruz... Trajediyi, dramayı eksiltmiyoruz cümlelerimizden, olanlara bağışıklı mı kazanıyoruz, nedir?

Her yaşanan trajedi, başka bir hayata dadanmak için yol alır...
Her ziyan, peşinden başka bir ziyanı sürükler...
Her acı, başka bir acıyı getirir...

Düşmanlık ise; DÜNYA'YI, İNSANLIĞI bitirir...