- Kategori
- Anılar
- Okunma Sayısı
- 526
Şişli'de rastladım ona.

Şişli’de rastladım ona. Kaldırımın kenarında , bir taburenin üzerinde öylece duruyordu.
Yerinin orası olmadığını biliyormuşcasına duruşu biraz mahcuptu.
Dayanamadım , o mahcupluğunu paylaşmak istedim; resmini çektim. Gülümseyerek bana teşekkür etti sanki. Benim , yine anılara gideceğimi çoktan anlamış gibiydi.
Çocukluğumda buna benzer bir radyo odamızın yüksekçe yerinde , tam köşede, tahta raf üzerinde dururdu.
Raf örtüsü ve radyonun üzerindeki örtü ablamın el marifetiyle ördüğü dantel bir örtüydü.
Ağır başlı duruşuyla, beklenen ve dikkatle izlenen ajans haberleriyle devlet otoritesinin simgesi gibiydi . Babam’’susun ajans dinleyeceğim’’dediğinde put kesilirdik. Bizden çıt çıkmazdı. Babamın dinlerkenki öfkesini, sevincini seyrederdik zaman, zaman.
Her açılıp kapanışında da İstiklal Marşı çalması onun bu ağırbaşlılığını bir kat daha arttırıyor gibiydi.
Radyoda fasıl heyetini çocuk aklımla olacak, pek sevmezdim.
“Mikrofonda Tiyatro”, başladığındaysa akan sular dururdu ve hemen dibine oturur dinlerdim. ’Tiyatroyu sevmem ta o zamandan gelir.
’Arkası yarın ‘’sabahlarımın sultanıydı. Hikayenin ertesi gününü iple çeker, hayalimde senaryosunu yazar, yönetmenliğini yapardım. Nasılsa ''olmadı sil baştan''diyenim yoktu ;))
‘’Pirelli lastikleri sunar’’ anonsunu duyduğumda yuki’nin maceralarına gülmek için hazırlanırdım. ’’Orhan Boran ve yuki’’ her anonsun ardından hemen başlar ve kısa sürede biterdi. Kızardım. Her hikayesinde mutlaka alınacak bir ders olurdu, aklıma yazardım.
Hey gidi günler hey ! nerden nereye....şimdi hayal meyal bırakmadı bizde televizyonlar...içi dışında her şeyin.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Sayende ben de eskilere uzandım Gülden ablacığım. Babaannemlerin evinde de böyle pikaplı radyoları vardı. Arkası yarınları dinlerdim ben de. Engin hayal dünyamın içinde canlandırırdım tüm sahneleri. Sonra üzerinde arı resmi olan bir plak vardı. "Küçük kız" şarkısı çalardı pikapta. Bayılırdımm. Şaka maka ben de bayağı bi eskiymişim bu arada :)) Selam ve sevgiyle...
Tülay TERZİOĞLU 05.05.2008 15:07- Cevap :
- yok be ya....sen değil ! zaman çabuk eskiyor ;)) 08.05.2008 23:12
aaa bizim radyonun aynısııı. Yüksekçe bir yerde duvara köşeli olarak monte edilmişti ve üzerinde örtü vardı. Dantel bir örtü. En son çatıdaydı ama hırsız girmiş ne var ne yok hepsini götürmüştü. Ne güzel günlerdi radyolu günler. Sevgiler, kendine iyi bak.
Esma KAHRAMAN 03.05.2008 23:20- Cevap :
- radyolu günler bitti...hayallerde bitti...kaldık anılara ;))) 04.05.2008 12:23
Baba annemin evinde vardı .. Elletmezdi bize süler püsler masanın üstüne koyardı. Ne oldu acaba o radayo.. Babaannem yok artık kim dinliyor o radyodan yükselen sesleri.. sevgimle..
Portakal Çiçeği ve FISILTI 01.05.2008 18:57- Cevap :
- bir bakın bakalım..eğer bir dinleyeni yoksa siz alıverin ;) 03.05.2008 12:55
Ne güzel şeyler hatırlattınız bize. Şimdi düşünüyorum da, radyoyu açtığımızda hemen sesi çıkmazdı değil mi? Isınmasını beklerdik bir süre..
Nilgün Akad 30.04.2008 21:37- Cevap :
- aynen dediğiniz gibi..ara sırada ses lambaları yanıyordu ,yenilenmesi gerekiyordu... 03.05.2008 12:56