- Kategori
- Gündelik Yaşam
Şışşt... Kızım uyuyor!
Kızımız oldu dostlar, adını Işık koyduk...
Minik pembe bir şey!
Boyu tam iki karış...
Teni ipek.
Yüzü güneş...
Saçları sarı, kaşları kalem...
Gözleri su yeşili...
Mis gibi kokuyor...
Ne ağlamaya mecali var... Ne de iki gözünü birden açık tutmaya...
Oburun teki!
Doymuyor...
Sürekli uyuyor, diğer zamanlarda da uzun uzun esniyor...
Ufacık ayakları, incecik parmakları var...
Ağzı annesine burnu bana benziyor.
&&&
15 Mayıstan bu tarafa olup biteni yazmaya çalışıyorum ama nafile...
En güzel kelimeleri arıyorum.
Hiç kurulmamış cümlelerim olsun istiyorum...
Yazıp çizip siliyorum velhasıl...
Bir taraftan da duygulanıyorum...
Parçalı bulutluyum anlayacağınız!
Hem gülüyor, hem kimselere çaktırmadan gözlerimin vanasını açıyorum...
Bu gibi durumlar, yaşanıyor da anlatılmıyor yahu...
Adam edip olsa beceremiyor...
Hissedilenler kâğıda dökülmüyor...
&&&
Neyse oğlum Ali, gel de şimdi babalar gününün keyfini çıkartma!