sitem

Yüreğinin deryasında büyük savaşlara neden oluyor.

Bir yanda iyi niyetlerini hiç tartmadığın arkadaş uyarıları, diğer yanda yüzyılların geleneğinden nasiplenmiş aile korumacılığı...

Sense deryanda dolaşan bütün gemileri batırıyorsun, garip korkularının hegomanyasıyla.

Şimdi korsanlar arıyor, batırdığın gemilerde unuttuğun definelerini.

Korku bir salgın gibi yerleşmiş teninin her bir yanına.

Sen; senden beklenilenlerle kuşatmışsın kendini yaşama olasılığını. Dokunamadığın, göremediğin ve tanımadığın her şey ürpertiyor seni, geleceğin gibi..

Sen her mevkinin insanı... sen bütün tasarıların vazgeçilemeyenisin.. Öyle deniyor, öyle anlatıyor ve öyle yaşıyorsun. Yeter diye de haykıramıyorsun.

Oysa herkes iyi taraflarına sığınaklar kurup saklanıyor.

Başlangıçlardan hep korktuğundan, korkutulduğundan.. Bitirmek güç bir olgu oluyor nefes_i zindanında.

Şöyle biraz kenara çekil, herkesi herşeyi görebileceğin ve daha iyi anlayabileceğin bir mekana. O zaman nötr duruma getirirsin bütün isterik endişelerini. Ancak o zaman inşa edersin yeni baştan kendini.