Sitemim sanadır

Uzun zamandır içimden ne yazmak, ne de çizmek geliyordu, sadece okuyorum. Saat geceyarısını çoktan geçmiş.
Kulağımda eski bir şarkı... Aldı gitti beni, normal de, öyle duygusal biri de değilim ama arada da olsa geliyo bazen, bizim deyişimiz ile '' soldan soldan'' evet gerçekten geldiler.

Dostluğa, deyinmeliyim dedim, kendime ya da canım hakkatten sıkkın, bilmiyorum işte...
Biz dostluğu, bir ay, ya da yıl, ya da zamana sığdırmayız. Dost dedin mi durcan bizde!!! Çünkü dost seni tamamlayan, bazen herşeyden, herkesten öte, belki kendinden bile ötedir...

Dostta riya olmaz, dostta yalan olmaz, dosta hainlik olmaz, böyle öğrettiler. Dost dediğin kolay bulunmaz, herkesten dost olmaz, bunlar klişe laflar ama hala doğru laflarmış...

Bir de dost görünüp, arkanı döndüğünde, arkandan iş çevirenler var ki onları muhattap alıp da, söz söylemeye gerek dahi duymam..

Fakat ''tamam bu benim dostum'' dediğin de, seni yarı yolda bırakıp, arkandan bıçaklar gibi davranırsa işte o zaman anlarsın ki yanlıştasın, anlarsın ki bu dostluğu hakeden birisi değilmiş, anlarsın ki yanılmışsın!!!

Yanılmak mı koyar insana, aldatılmak mı? Dost sandığın çakal mı?

Bir söz vardır, yanılabilirim belki ama '' Çakal gibi sürüyle dolaşacağıma kurt gibi yalnız ölürüm''. Yanlızlık iyidir her zaman bunu savunurum ama hata da yaparmıyım? Yaparım, belki ilk hatam dost sandığımın dost çıkmadığı.

Ben ki insanların gözünden anlayan, benki ben ki... Demek, ben de tökezlenirmişim yürür iken, bende aldatılabilirmişim...

Kafamı toplayıp yazımı dahi yazamıyorum şu an, konuyu 10' a böldüm 10 ile çarptım, çıkardım, topladım aynı yerdeyim.

Belki zoruma giden, kendimin kandırılması oldu, sadece kendime kızıyorum, beni sorguluyorum kimbilir!!!

Duvarlarım yıkılmadı sadece riya ile biraz sallandı... Bunu da dostum dediğim yaptı.

Kurtları sevmem, fakat en güzeli onlar gibi, tek başına, yanlız, hür, sorumsuzca yaşamak, ne kendine, ne de başkasına... SİTEMİM SANADIR, SİTEMİM SANADIR....