Sivas'ta futbol yalnızca futbol değildir

Nuh KÖKLÜ'nün pazar günü Sabah Gazetesi'ndeki ''Sivas'ta futbol yalnızca futboldur''yazısına cevaben yazılmıştır.( http://arsiv.sabah.com.tr/2007/12/30/pz/haber, FBBB90E860D849CDA66F4FFD4DEAFD51.html)
Yirmi dört senedir, üniversite eğitim hariç, Sivas'ta yaşamış bir Sivas'lı olarak yazıyorum bu yazıyı.Yani Nuh Köklü beyefendinin yaptığı gibi günü birlik Sivas gezilerinden çıkarmadım bu gözlemleri.

Ne yazık ki Sivas’la ilgili önyargıları silmemiz daha çok zaman alacak ancak şehrime hüküm yemiş bir sabıkalı gibi davranılmasına hiçbir vicdan razı olmaz. Kan davası gibi bu işin peşine düşmek Sivas’a katkı yapmak bir yana dursun daha da fazla zarar verir. Cezasını zaten çekti memleketim, aşağılanarak küçük görülerek ve hala yargılanarak…

Olmaması gereken olaylar yaşandı biz de yandık yakıldık ama kin besleyerek olayları eşelemeye devam ederek, mutlu zamanların ortasına o karanlık günlerin gölgesini düşürerek kimsenin eline bişey geçmez, bizler unutmuşken hiç kimsenin haddine de bilmeden yalan yanlış yazılar yazmak düşmez.

Yazının içeriğine dönecek olursak; Sivas spor’un ilk yarıyı birinci bitirmesinden yola çıkılarak yazılmış bir yazı olsa da, devam eden satırlarda Sivas spor’a otobüs kampanyalarını kimsenin umursamadığına da dem vurularak, şehirde tabiri caizse İran manzaralarının hakim olunduğuna kadar bir sürü iddia ortaya atılmıştır.

İddia demekten başka bir söz bulamıyorum bu satırlar için çünkü beyefendinin anlattığı caddelerden, sokaklardan kot pantolonla(nasıl bir medeniyet göstergesiyse bu da) etekle, başımda sımsıkı örtüm olmadan, herhangi bir erkeğin yanında (babam dahi olsa) eşlikçi olarak yürümeden geçiyorum.Ayrıca Sivas’ta üniversite öğrencisi filanda değilim, öz be öz doğma büyüme buralıyım.Bu arada aleviler şehir merkezinden uzaklaşmış cümlesine de yanıt olarak ‘’biz ve tüm ailem şehir merkezinde oturuyoruz’’cümlesini yeterli görüyorum.

Sivas ekmek yiyerek modernleşiyor gibi bir alay cümlesini kullanacak kadar, nedir bu kin anlamıyorum , hoşgörüden bahsederken önyargı tezadını kullanan bu yazarda..

Ben bahsedeyim size bu şehirden, küçücük kutu gibi bir şehir buram buram tarih kokar havasında suyu buz gibidir havası gibi, yazı bile serindir. Yolda yürürken çekinmezsiniz kapkaççı mı, tinerci mi çıkacak diye, medreselerde bir bardak çayın türkü eşliğinde yudumlanmasıyla anlarsınız, bu şehirde yaşamayı sevdiğinizi…Merkezi yetmezse ilçelerine uzanırsınız;ULU Camii’nin heybetinden, balıklı kaplıcanın şifa dağıtan sularından, sızır şelalesinin huzurundan faydalanırsınız.

Daha da bişey bulamazsınız Cumhuriyetin temellerinin atıldığı Kongre binasından feyiz alarak damarlarınızda akan kanın varlığına şükredersiniz.

Söyleyeceğim o ki, insanlar bir şeylere kızmış olabilirler ama bunun için ne bir şehri ne bir insanı dar ağcında sallandırmak gerekmez kanısındayım.