Siyah geceden

Yırtıyor siyah çarşafını , uyuyan şehrin

Çığlık çığlığa bir ses gelir inceden,

Ellerimiz de geçmişle dolu bir bavul ,

Ve yüzlerimiz, daha karanlıktır geceden.

Ayrılık mı yoksa, ölüm mü....

Ürperir dudaklarım, bu iki heceden

Öyle karışmışki birbirine, bilmem ,

Gecemi siyah, yoksa gündüz mü geceden.

Sisler arasında siyah gölgeler

Saklıyor sanki bir sırrı geceden

Bir meçhule gideriz şimdi hepimiz,

Uzayan raylarda, siyah geceden.

Siyah tren yaklaşıyor gittikçe

Alır yolcuları, birer birer geceden

Öyle benzerki birbirine çözemem,

Gece mi siyah, yoksa tren mi geceden.

Ayrılık mı yoksa, gece mi karanlık

Titrer dudaklarım, bu iki heceden

Bilmek istemez bunu ürkek ruhum,

Saklanır durur hep, bu siyah geceden.

Gölgeler sanki bir şey fısıldar

Korkarım duyduğum, o iki heceden

Rüya mı yoksa, gerçek mi bilmem ,

Uyanmak istiyorum bu siyah geceden .

Yaşam mı, yoksa ölüm mü...

Cevabı olmayan bu iki heceden

Kaçmalıyım artık çok uzaklara,

Bir türlü çözemediğim, bu bilmeceden.

Saçlarım mı yoksa, gözlerim mi siyah

Aklımı alan bu siyah geceden...

İstemem bu gerçeği öğrenmek,

Gece mi siyah, yoksa bahtım mı geceden.

Yazan:

Serpil Topaloğlu

13.8.2010