SiyaH Süt-bir yazar,bir kadın,bir anne

“Tek özneli bir eylemdir yazmak;dünyanın en benmerkezci işlerinden biri.Tanrı zannedersin kendini.Yaratıcılığa soyunmak;almak üzerine kuruludur.Almak ve çalmak…Oysa annelik tam tersine vermek üzerine kuruludur.<ı>Kendine ait bir oda diye bir saha yoktur artık içine çekilip yazabileceğin.Ne mahremiyetin kalır ne bahanen…”Elif Şafak,postpartum depresyonun tedavisini kendi kilitli kapılarını,kendi kara sütünden elde ettiği mürekkep sayesinde,bir anahtar kitaba dönüştürmüş;edebiyatın sihriyle;edebiyat tarihinin anneleriyle,içindeki sesler korosuyla:Sinik Entel Hanım,Sylvia Plath,Virginia Woolf,Can Derviş Hanım,Ayn Rand,Simone de Beauvoir,Pratik Akıl Hanım,Iris Murdock,Halide Edip Adıvar,Sevgi Soysal,Anais Nin;Anaç Sütlaç Hanım…Ve “kadın,yazar”Elif Hanım…

“Kadın doğulmaz,olunur.”Simone de Beauvoir

Kitabın baş kahramanı kendi içindeki küçük parçalara ayrılmış Elif Şafak’larla bir bebeğimi yoksa kitaplarını mı kucaklayıp,ninnilerle büyütsem cümlelerine yığılmış,hem anne hem yazar olmayı başaran ve hiç yeltenmeyen kadınların beyaz bayrakla son bulan savaşı.Savaş ganimeti ise Elif Şafak imzalı iki bebek:kitap ve “ıngaaaaaaaaaaa!”

“Eğer bir kadın erkeksi özeliklere sahipse,ondan kaçmalı.Ama eğer bu tür özeliklere sahip değilse,bu sefer de o kendinden kaçmalı.”Nietzsche

Şafak hemcinslerinin adının önünde benlik bulmuş sıfatlara da değiniyor.Erkek yazarlardan önce cinsiyetlerini vurgulama gereği duymadan sadece yazar olarak bahsedilir ya.”Yazar”.Bir de “Kadın,yazar” vardır.Evvela kadın sonra yazar.Bazen de anne…Bir takım toplumsal cinsiyet rolleri işte.”Baba yazar”da fena fikir olmayabilirdi.

“Gün boyu son derece <ı>normal bir insan gibi hareket etmeye bayılırım.Her ne kadar o esnada zihnimden şiddet,terör,seks ve ölümle ilgili bir sürü manyak düşünce geçiyor olsa da.Courtney Love.

Bir çok “kadın yazar”ın geçtiği yolda bir resmi geçitte ikilemli adımlarla ilerliyor Elif Şafak kitap boyunca.Sylvia Plath nasıl kurabiye ve sütü çocukları uyandıklarında bulsun diye,annelerinin seçtiği uykunun ardından;Simone de Beauvoir demiş ya.”Kadınlar daha çocukken çocuk doğurmak üzere yetiştiriliyor.”;Ayn Rand da katiyen çocuk istemeyen bir yazarsa;Elif Şafak gibi “normal”ya da değil bir çok kadın doğum sonrası depresyona düşüyorlar.Ana rahmi kadar karanlık bir kuyu,sonu belirsiz.Siyah süt gibi bir de,hem anne hem bebek için zararlı…

"Erkekler yorulunca evlenirler.Kadınlar ise sırf meraktan.Sonunda her iki tarafta hayal kırıklığına uğrar."Oscar Wilde.