Siyaset basına baskı ile sorun çözemez

SİYASİLERİN BASIN ÖZGÜRLÜĞÜNE BAKIŞLARI, ODA TV VE ABD ANAYASASI 

Bilmiyorum henüz Türkiyede gelmiş geçmiş bazı siyasilerin basın ve medya ile ilgili konuşmalarını toparlayıp bir kitap haline getirme projesi var mı? Yoksa meslekdaşlara öneririm. Bu konuşmaları bir araya getiriniz. İlginç bir basın özgürlüğü anlayışının ne olduğunu, basın ve medyanın nasıl şekillendirilebileceğini görmek imkanı çıkar. Böyle bir çalışma iletişimcilere bir elkitabı da sağlamış olur medya ve özgürlük konularında. 

Bölük pörçük konuşmalar, gazete arşivlerinde kaybolmasın, bunları tarihleri ve konuşma yapılan yerleri de belirterek zaman içinde, gerek kendilerine demokrat sıfatı veren, gerekse kendilerine bazılarınca “ılımlı İslamcı” denilen siyasetçilerin basın ve medya ile görüşlerinin ne olduğunu merak eden geleceğin medya ve iletişim araştırmacıları için iyi bir kaynak oluşturmuş olursunuz. Böyle bir derleme kendilerine ve partilerine yakınlık duymayan, farklı görüşler bildiren gazeteci ve yazarların bazı siyasilerce ne tür muameleye tabi tutulduklarını gözler önüne serecek ve bu siyasilerin demokrasi anlayışının dünyada kabul görmüş demokratik kurallara ne derece uyduğunu da göstermiş olacaktır. Böyle bir çalışma bizdeki sivil demokrasinin hangi aşamalarda ve hangi sorunlar karşısında tek çareyi basın ve medyayı susturmak, etkilerini azaltmak ve koskoca bir basın-yayın sektörünü nasıl ele geçirme çabalarında bulunduklarını anlatmak bakımından da ders alma örnekleri ortaya çıkarır. Unutulanları veya unutturulmak istenenleri yeniden hatırlatıp okuyucuya ve siyasilere belki de bir vicdan muhasebesi yapma imkanı sağlar. 

Bazı siyasilerin basın ve medya ile ilgili konuşmalarının büyük bir çoğunluğunda medyaya nızam vermeye yönelik görüşler, bazılarının gazetecilere açtıkları tazminat davalarının sayısal olarak rekor düzeye ulaşması, bir anlamda farklı fikirlere, kendilerine destek olmayanlara yönelik talimatlar, emirler, uyarılar, ve açık-kapalı tehditler siyasi tarihimizde sürekli akılda tutulması ve iletişimci ve siyasetçi yeni kuşakların ders alması gereken ilginç ve örnek olaylar belgelenmiş olacaktır. 

Odatv ülkede belki de sanal medyada her yönüyle muhalif olan tek yayın organıdır. Çoğu kere resmi kanallardan veya sızdırılan kanallardan gelen tek yanlı haber ve yorumlara daha değişik yönden bakan, bu olayın bir başka yönü de budur diyebilen bir yayın organıdır. Her konuya eleştirel bakan, soruşturan bir görev yapar. Odatv çoğu kere muhalefet partilerinden daha ciddi muhalefet yapabilme yeteneğini gösteren, çalışkan ve araştıran, arşivleri iyi kullanan gazeteciler tarafından yayımlanmaktadır. Bu yayın organına yapılan baskının nedeni ne olursa olsun, gerek iç ve gerekse dış kamu oyundaki algı “muhalefet susturuluyor” algısıdır. Hangi siyasi, hangi amatör siyaset meraklısı ne derse desin bu algılama zor değişir. İletişimin kuralı olan” sizin algınız sizin gerçeğinizdir”cümlesini hatırlayalım. 

Zaten siyasi tarih göstermiştir ki, ekonomik, toplumsal, dış politika ve iç politikada sorunlarla karşılaşan siyasi iktidarların ilk yaptıkları şey muhalefeti susturmak olmuştur. 

Siyasilerin hırslı, sürekli biribirlerini suçlayan, sürekli hücum eden söylemlerinin halkın ruhsal durumuna nasıl etki ettiğine de bir bakmak gerek. Siyasiler eğer merak ediyorlarsa son bilmem yılda ülkede depresyon ilacı satışlarının niye yüzde 85 arttığı iddialarını ve nedenlerini bir araştırsınlar. Eğer merak ediyorlarsa kadınlara yönelik suçların son bilmem kaç yılda niye yüzde 1400 oranında artış gösterdiği iddialarını ve bunların nedenlerini araştırsınlar, belki de üsluplarının ve yaptıklarının halka nelere mal olduğunu görme fırsatı ortaya çıkar. Kaç kişinin psikolojik tedavi gördüğünün istatistiklerine bir baksınlar. Belki de söylemlerini ve politikalarını değiştirler. Kanımca öncelik verilmesi gereken konular bunlardır.. 

Bazı siyasilerin çok öykündükleri ABD anayasasının First Amendmend-Birinci Ek-maddesi şöyle yazar: 

”Kongre konuşma ve Basın Özgürlüğünü kısıtlayıcı kanun yapmayacaktır”.