Siyaset Kiminle Konuşulur?

Aristoteles tarafından Milattan önce 4. yüzyılda söylenmiş olan ve bugün bile geçerliliğini koruyan bir söz var:

Sevdiklerinizle siyaset yapmayınız,

Zira; siyaset dostlukları zedeler,

Siyasetçiler yollarına devam ederken,

Siz dostlarınızı yitirdiğinizle kalırsınız.

Herkesin kendi dünya görüşü ve inandığı değerler vardır. Bu görüşlerin aynı olması beklenemez. Bir yere kadar insanlar biri birlerinin görüşlerine saygı gösterir. Ama işin içine siyaset girdi mi Çarşı karışır. Siyasetin zemininin kaygan olduğu söylenir. Öyle kaygan ki, siyaset konuştuğunuzda ve fikir olarak uyuşamadığınızda, bu kaygan zeminde arkadaşlıklarınız, akrabalıklarınız kayıp gider. Onlarla aranız açılır. Geçmiş dönemlerde başka siyasi görüşleri savunan insanlar, şartlar değiştiğinde, ''Zamanın ruhuna uygun davranarak'' farklı siyasi görüşleri savunmaya başlarlar. Bu arada siz hala aynı siyasi görüşlerinizi muhafaza ediyor olsanız bile kurtulamazsınız çatışmadan. Çünkü siyasi görüşlerini değiştiren insanlar, yeni görüşlerini canla başla savunmak için önlerinde ne varsa yıkıp götürürler. Eş, dost, akraba, arkadaş fark etmiyor. ''Ama sen geçmişte farklı şeyler söylüyordun'' diyecek olursanız karşı tarafın öfkesini daha da arttırırsınız. Ondan sonra gelsin etiketler; Yobaz, geri kafalı, vesayetçi, ... zihniyetli.

Bir de siyasetin bir özelliği vardır. Siyasette gri renk pek yoktur. Siyah ya da beyaz vardır. Yani inandığı partinin ya da yöneticilerinin uygulamalarının bir kısmının yanlış olma olasılığı yoktur. Onlar ne eylerlerse güzel eylerler. Karşı görüştekiler ise her şeyi yanlış bilirler ve yanlış yaparlar. Bu zihniyet insanları kutuplaşmaya hatta düşmanlığa götürür. Ondan sonra '' Tarih tekerrürden ibarettir'' sözünü doğrularcasına Aristoteles' in sözlerini okur ve ne kadar haklıymış deriz. Geriye fazla seçenek kalmaz. Ya kendi görüşümüzden insanlarla koro halinde ortak siyasi görüşlerimizi savunur ve karşı görüştekileri eleştiririz.

Ya da siyaset bile konuşamadığımız insanlarla arkadaşlık etmeyiz.