Siyasetin kirli yüzü

Ne kadar çirkin, ne kadar kirli şu siyaset!

Biriyle tanışırsın, güzel bir arkadaşlık kurulur, iş tam siyasete gelir dayanır, bir anda ortaya bir burukluk çıkar. Bir sınır konulur hemen. Sadece medenice bir saygı duyulur ama bir burukluk oluşur.

Birini tanırsın; öğretmendir, akademisyendir, bir bilim adamıdır.... Herhangi bir partiden adaylığını koyduğu anda hemen bir burukluk başlar ona karşı. Kimi sevinir kimi üzülür. Sonuçta birileri tarafından bir burukluk oluşur.

Bir komutan görürsünüz; başarılı, şeref madalyalı, herkesim kendisine gururla baktığı. Bir partiye üye olduğunu duyunca hemen ona karşı bir soğukluk oluşur.

Bu, herkesin ortak saygı duyduğu kişiliklerin bir anda bölünmesine sebep oluyor. Ben, benim siyasi görüşümden olduğunda daha memnun olurum, bir başkası kendi siyasi görüşünden olduğunda daha memnun olur; ama sonuçta, ortak sevdiğimiz kişi, artık ortak saygı duyduğumuz kişiye dönüşüyor. Sonuçta, siyasete bulaşan bir şekilde birilerinden uzak kalıyor.

Benim açımdan gerçeğini söylersem; elbette herkes farklı siyasi görüşte olabilir ve bu durumda dost da olabiliriz. Dostluklar arasına siyaset asla girmemelidir; ama aynı siyasi düşünceyi paylaşan iki dost ile, farklı siyasi düşünceleri paylaşan dostlar arasındaki sıcaklık farklı olduğunu inkar edemeyiz..