Siyasiler ve icraatlar...

Siyasi arenada her gün yeni olaylar ve bunları konu edinen haberler, hem yazılı hem de görsel medyada doruktalar.

Olanlara bakılırsa, ya ülkede peş peşe tesadüfler yaşanıyor, ya da medya felaket telalığı yapmak suretiyle, sıradan siyasi olayları abartıyor.

Durumu anlamak için, son birkaç günün gelişmelerini içeren medya haberlerini yeniden hatırlamakta fayda var.

Çok değil, yaklaşık iki hafta önce, iktidar partisi değişiklikleri içeren bir anayasa paketini hazırlayarak, ülke gündemine getirmişti.

Sözüm ona paketin hazırlanışında, ülkenin daha fazla demokratikleşmesi temel amaç edinilmişti.

Ancak önce ana muhalefet partisi, ardından diğerleri işin içine dahil olarak, büyük tartışmalar ve bunlara bağlı kavgalar yapmaya başladılar.

Günlerce paketin “ambalaj maddeleri” ve bunların içine serpiştirilmiş “sıkıntılı maddelerin” varlığından söz edildi.

Aslında kimin neye ve hangi maddeye karşı veya taraf oldukları bu güne kadar tam olarak anlaşılamadı!

Çünkü önce “onaylamıyoruz, karşıyız” denilen bazı maddeler için, aynı kişiler sonradan “şartlı destek” sözünde bulundular.

Fakat onca kavgalara rağmen taraflar hala pusudalar. Ve tümü bir birlerine kanlı bıçaklı, yeni kavgalar için fırsat kollamaktalar.

Bu güne kadar çıkan meclis arbedelerinde kalkan yumruklar kadar, kullanılan dil ve üslup da çok sıra dışı idi.

“Şerefsiz” den tutunda “terbiyesiz” ve “dönek” ifadesine kadar kullanılmayan kötü söz kalmadı demek, yanlış olmaz.

Daha da üzücü olan, tarafların her seferinde yaptıkları yanlışları “anladık” diyerek özür dilemeleri ve sonra yeniden aynı hataları yapmaları.

Gün boyu farklı kanallardan olanları izleyen çocuklarımızın, gelişmelerden nasıl etkilendiklerini düşünmek bile insanı ürkütüyor.

Daha fazla demokrasi adına yeni icraatlarda bulunmak güzel, ancak her olayda başkalarını da kendimiz gibi düşünmesini beklemek yanlış.

Öte yandan iktidarın çalışmalarından hoşnut olmayanların eleştiri yapmaları gayet normal. Asıl tuhaflık, iktidarın kendi icraatlarını yermesini beklemektir.

Çünkü dünyanın her hangi bir yerinde benzer çelişkiyi içinde barındıran bir iktidara rastlamak mümkün değil.

Bu farklılıklar gereğince anlaşıldığı vakit, siyasette taşlar yerine oturacak.

Ve belki de o zaman siyasiler kavga ve küfür yerine, mecliste gerçek icraatlar içinde olacaklar.