Siz hiç aşk acısı çektiniz mi?

Acılar, ölümler, işkenceler, ve tabiki sevda ayrılıkları insanın kapısını çalmadıkça o üzüntüyü, o ızdırabı kimse tam anlamıyla anlayamaz ve karşısındaki o insanın yürek acısının sızlayışını, yüreğinin çığlığını , kalp atışının ritmini anlayamaz.

İnsanlar ölümlerle karşılaşınca o an yüreginin bir parçasını ölümün soğuk yüzüyle topraga gömer. En iyi ilaç zamandır , zaman zamanı geçtikçe o yürek acısının inciltici ağrısı vucudundan yavaş yavaş sıyrılıp başka vucutlarla buluşma serüvenine başlar. Taki ölümlerin sonu gelinceyedek...

Acılar insanoğlunun dünyaya gelmesiyle birlikte canlılarla adeta bir bütün olarak canlanır, taki o emanet ruhu teslim edinceyedek. Teslim edilen ruh ile, acılar o insan için bitmiştir. Ve huzur vaktidir. Elini, ayagını çekmiş bir köşede sorgulamasını bekler. Dedik ya acılar türlü türlü acılar devirler değiştikçe acıların çeşitliğide değişmekte. Eskilere baktığımızda en çokta yoksuluğun ve hastalığın acısı yaygınmış. Babamın deyimiyle 'oğlum siz ne yoksulluk gördünüz, nede sefalet oturup şükredin' derdi bir çuval un için bir şehirden bir şehire gittiklerini anllatırdı günlerce yollarda çektikleri sefaleti anlatırdı ama şimdi acıları dahi beğenmez olduk, seninkide acımı der kendi acısını analatır oysaki bilmezki her insanın acısı kendine büyüktür.

Ve işkence acısı;evet katlanılmaz bir acı insanlığın yüz karası, düşünmek bile istemiyorum. Yazıyı yazarken dahi tüylerim diken diken oluyor. İnsanların onuru yine insan sıfatına bürünerek ayaklar altına alınıyor. Hemde acımasızca, suçuna bakılmaksızın, onuruna bakılmaksızın ve cinsiyetin bakılmaksızın yapılan onur kırıcı işten , emek sarfettiğini zannederek ailesini geçindirebiliyor. Gerçekten hayret edilecek bir vaaka. Başını rahat bir şekilde yastığa koyabiliyormu, cocuğu gönül rahatlığıyla seve biliyormu, yada insanların yüzüne hangi yüzüyle baka biliyor...

SEVDA ACISI oda başlı başına bir acı . Sevdanın düştüğü yer o yeri tarumar edermiş. Gören gözleri körertir, işiten kullakları tıkarmış.
Sevdiğim;
Hayal kırıklığının ne olduğunu bilirmisin,
Hele zor günlerinde
Sığınacağın bir limannın yoksa
Buhranlı günlerinde
Fırtınaya tutulmuşsan
Boğuşacak gücün yoksa,
Kendini bırakmışsan dertlerinin kollarına
Dünyadan inzivaya çekilmiş,
Bir ölü misali.
Kesik düşlerinle,
Çebindeki hasretlik resminle
Avunup durursun. AŞK ACISI BU OLSA GEREK.

HOŞCAKALIN VE DOSTÇAKALIN

HOŞCAKALIN VE DOSTÇAKALIN.