Sizce Cennet nerede? Burada mı, orada mı ?...

"Cennet" denince aklımıza ilk gelen; bu dünya da yapmış olduğumuz iyiliklerin veya iyi insan olabilmenin karşılığı olarak öbür dünyada tanrının bize uygun göreceği mekan diyebiliriz.

Bir de bu dünyadan şehit olarak göçüp gidenler için söylenir "cennete gitti" diye...

Hayatını kaybeden niceleri için yine bu tabir kullanıldı "şimdi onlar cennetteler"

Minicik bedenlerin ana veya babalarıyla beraber kavuştukları yer cennetse eğer;cehenem de burası oldu.

Dökülen yaşlar, edilen ağıtlar onları geri getirmeyecek! Bunları hepimiz biliyoruz.

Şimdi geriye kalan zamanla küllenmesi beklenen acılar ve sevdiklerinden ayrılan evlatlar, analar, babalar oldu.

Fakat insanın acısını yaşaması ve içindeki isyanı bir şekilde kusması gerek diye düşünüyorum. Yoksa bu acı insanın içinde taşlaşır ve ömür boyu bir yumru misali böylesi her olayda gelip yüreğinize oturur.

Tıpkı ben de olduğu gibi!.....

Yıllar önce yaşamış olduğum bir acının tekrar tekrar beni boğması bin kez ölmekten beterdir bilenler için.

Duyduğum her kaza haberi yine yüreğimi cehennem yerine döndürür insafsızca.

Onların acıları içimi yakar yangın yeri gibi.

Nice genç yaşta giden evlatlarımız cennette mi şimdi. Ya da cenneti görmek için ölmek mi lazım?

Yine de yaşanacak güzelliklerin hayalinden vazgeçmeden, gelecek günleri karşılayacak gücü; tanrının bize sunduğu güzelliklerin farkına vararak bulabiliriz.

Yanımızdaki sevdiklerimize "HENÜZ VAKİT VARKEN" dört elle sarılarak "seni çok seviyorum" diyebiliyorsak eğer hayatın bizi kolay kolay mağlup edemeyeceğinide bilmeliyiz.

Şu güzel dünyada böylesi acıların da biz insanlar için olduğu gerçeği ne yazık ki inkar edilemez.

Sevdiklerini kaybeden herkesin acılarına saygı duyuyor ve Tanrı'dan sabır diliyorum.