Sizde olabilirdiniz orada

Çok konuşulması gereken günler yaşıyoruz… Konuşulmanın da ötesin de ‘çok sesli’ tartışılmasına inandığımız günler…

Şimdi, bugün ‘açlık grevi’ ne başlayan Tekel işçilerinin yaşadıklarını, medya aracılığı ile gördüklerimi düşünüyorum… Mevsim kış! Hava soğuk mu soğuk! Ankara her şeyden önce sıfırın altındadır… Otuzbeş gündür evlerinden kopmuş bu kalabalığı nasıl görmezden gelebiliriz ki? Yetkililerden en küçük bir ‘iyi niyet’ yaklaşımı da görünmüyor, ne yazık ki! Haydi, bırakalım işlerini, haklarını… Haydi, bırakalım Tekel’i, özelleştirme kıskacının haksızlıklarını… Kim bunlar? Eşleriyle, çocuklarıyla sokaklarda sabahlayan kim? Egemen sınıfın dini, dili, soyu, ırkı, dünya bakışı ne olursa olsun ‘başkalarının da bir türlü yaşama haklarının olduğuna’ karar vermesi zor bir şey mi? İsrail’de büyükelçiye ‘saygısızlıktan’ söz edelim; tamam. İstanbul’un kültür merkezi oluşunu kutlayalım; tamam. Tekel işçilerinin bugün başlayan üç günlük ‘açlık grevi’nin ardından, ‘ölüm orucu’ na gidecek olmaları, ülkemizde en büyük karmaşayı yaratacaktır! Burada bir şeyi söylemekten geçemeyeceğim: Ne yazık ki, görüştüğüm AKP yanlısı olan tanıdıklar ‘onlar da verilene razı olsunlar’ diyerek, TEKEL işçilerinin Otuzbeş günlük direnmelerinin ‘doğru olmadığı’ yönünde sözler söylüyorlar! Anlatılanı da ‘anlamamakta’ diretiyorlar…

Bir zamanlar Oktay Akbal ‘gençler bize bakıyor, dikkat etmek zorundayız’ demişti. Halkta, benimsediği partinin liderine bakıyor, onun söylediklerine katılıyor, sözlerini yineliyor; yeni bir şeyler katılmadan ‘bir bakış’ oluşuyor! Asıl tehlike de budur! Hem ‘konunun’ algılanması olanaksızlaşıyor, hem de bu karmaşada insanlar kutuplaşıyor! Şunu düşündüm: İşim elimden alınıyor, kazanılmış haklarım gasp ediliyor, bir de olmayan şeyler yalanla donatılıyor… Ankara’da, ocak ayında, çocuklarımla sokaktayım… Bu sizde olabilirdiniz! http://www.yenimuhalefet.com