Size de oluyor mu hiç böyle?...

İçinizi iyiden iyiye kemiren o derin boşluk, gitgide eksildiginizi hissettirir. Yüzünüzde dolaşan belirsiz, nereye ait oldugunu bilmeyen dalginliginizla gözleriniz derin bir boşluğa takılı kalmıstır. Boşlugun yanina bir de oyle bir yokluk eşlik eder ki; tahammülü kalmaz insanın kendi varliğına.

Koskoca bir hiçlik, gitgide eksilen bir kalp, kalbinizden bogaziniza dogru yükselen derin bir sızı...

Artik aglamazsiniz hatta mutlu bile sanabilir insanlar sizi. Halbuki kalbinizde dolmayan bir boşluk vardir. Mutsuz degilsinizdir ama mutlu da degilsinizdir İşte.. Ne idüğü belirsiz bir girdabin icinde buluverirsiniz kendinizi.

Hic bir sey yapmak istememek saatler boyu...
Dolu dolu gecen bir günün ardından bomboş kalan dakikalar...
Kafayi meşgul etmek icin yapilan bir sürü anlamsiz sey...
Dalıp dalıp gitmek...
Her iste bir hayir vardir diyerek avunmaya calişmak...
Becerememek...

Beyninizdeki hücreleri öldurerek, olmadik şeylere güler, yüzünüzde beliren tebessümle yaşama dair sinyaller aldığınızın polyannaciligini oynarsınız. O boşlugu doldurdugunuzu hissettiginiz her anda aslinda daha cok eksiliyorsunuzdur.

Ta ki o boşluğa başka bir bakışın, bir dokunuşun bir yaşantının dokunacagi güne kadar...