Sizi en çok ne korkutur? Ölüm?

Korkuyorum karanlıktan, kaybetmekten, sevilmemekten, başarısız olmaktan, yaşlanmaktan, hastalıktan... Her insan korkar bir şeylerden... Nedendir sizce bu korkular... Acaba yaşayamadıklarımızdanmıdır korkularımız? Yoksa kaybettiklerimizmidir?

Korku ne elle tutulur, ne gözle görülür? Korku insanın içinde, hücrelerinde bedenindedir. Bazen korkuları biz kendimiz oluştururuz... Bunları çağırarak veya olumsuz düşünerek farkında bile olmadan yaparız...

Bilsek ki korkuları ne kadar çok çağırırsan okadar çok gelir... Çağırır mıyız?Bu da bilinmez... Meçhuldür neden acaba bunu bile bile uygulamayız... Belki de daha farklı bir şeydir bunun nedeni?

Korkuların üzerine gideceksin... Korkular gölgen gibidir... Kaçarsan kovalar... Üzerine gidersen küçülür kaybolur... Ama asıl güç üzerine gidebilme gücüdür.
Her insan gibi benim de korkularım var... Bazen üzerine gitmeye çalışsam da benim üzerime daha çok gelmeye çalışan korkular... Nedensiz, anlamlandıramadığım, gittikçe büyüyen... Sevdiklerimin ölümünü daha çok gördükçe artan korkular... Ölüm gibi, sevdiklerini kaybetmek gibi, sadece ölünce kaybetmezsin ki sevdiklerini... Kalplerinden bir gün çıkıverirsin ansızın ve birden bakmışsın ki kaybetmişsin en sevdiğin insanı... Korkutur bu işte beni... Çünkü anlamlandıramadığın bir kaybetme şekli ve korkusudur... Anlamlandıramadığın korkular en kötü korkulardır... nedensizdir çünkü ya da nedeni vardır ama sen bilemezsin nedir...

Bir gün biri çıkar karşına, seni senden alır ve seni sevdiğine inandırır... Kaybetme korkunu aşmaya çabalarsın... Sende onun sevgisine karşılık verirsin ve onun için çarpmaya başlar kalbin sanki kendini ilk aşkın heyecanında hissedersin, yorulmuş kalbin birden canlanıverir, için de sevinç rüzgarları eser sonbahar rüzgarı gibi sıcak bir yaz mevsiminden çıkmış yenik kalp soğuğun etkisiyle tekrar canlanıverir...

Eski yaşanmışlıkların inadına tekrar ayağa kalkar tekrar yürürsün... O aşk kıpırtılarının etkisiyle tekrar için çoşar. Hep düşünmeye başlarsın onu, gündüz gece, yürürken, çalışırken, yerken, içerken her durumda artık o vardır aklında... Her yerini kaplamaya başlamıştır... İnanırsın ona... Hiç art niyet düşünmeksizin ve açarsın kendini... Her şeyini tüm benliğini, yaşanmışlıkları... Çünkü seni seviyorum... Sana aşığım dedi ya... İnanırsın onun dediklerine, söylediklerinin gerçekliğine......çünkü neden yalan söylesin ki..insan sevmeden seviyorum dermi???? Var mı aşık olmadığı insana aşığım demek... Anlam veremezsin ya bunlara onun için inanırsın kalbini tekrar çarptıran kişiye, korku yoktur için de ona dair... Çünkü sana aşıktır seni seviyordur... Öyle dedi ya... Neden korkasın ki korku da nedir ona dair?

Ve bir gün ansızın gidiverir habersizden... Beklersin gelmesini gelmez... Bırakmıştır ellerini, seni seviyorum diyen dil susmuştur... Senin kalbin aynı heyecanla çarpar ama ya onun ki??? Beklersin bıkmadan... Bir telefon, bir msj... Ama beklerken daha da büyür korkuların... Yüzleşmekten korkarsın gerçekle... Hayır gelecek dersin... Gelecek... Çünkü bana aşık biraz daha sığınırsın yalnızlığına... Biraz daha korkmaya başlarsın... Geçer aradan bir kaç gün ama hala bir haber yoktur...ne bir ses nede haber gelmiyor artık senden şarkısını dinleyip durursunn... Ama içinde hala bir umut vardır hani aşığım dedi ya herşeye rağmen... İnandın ya sende süpriz yapacağını beklersin heyecanla ama beklemek daha da arttırır korkun çünkü gerçekleri görmeye bir adım kalmıştır... Gün geçtikçe ümidini yitirmeye başlamışsındır. Artık sadece iyi olduğunu öğrenmek için çırpınırsın. Bu arada kaybetme korkun artık seni aşmıştır tüm bedenini kaplamıştır...

Ve birgün gelir ki.....artık korktuğun başına gelmiştir sevdiğin tarafından terkedilmişsindir....
Ve sevdiğini kaybetme korkusundan dolayı, sevmekten korkar hale gelirsin...Sonra teselli verirsin kendine ya ölüm ayırsaydı...İki türlü kaybetmekten korkarım.....ölümün götürdükleri ve kendiliğinden gidenler.....Hangisi daha acı..Birdaha göremeyecek olduklarının acısımı?yoksa görme imkanın olduğu halde göremeyeceğin kişilerin acısımı?
İşte benim korkum kaybetme korkusu...Sevdiklerimi.....İster ölüm İster başka tür...korkuyorum kaybetmekten......Korku yok dense de, korkuyorum yinede kaybetmekten sevdiklerimi....

Ben ençok sevdiklerimi kaybetmekten korkarım neşekilde olrsa......

Ya siz , siz neyden korkarsınız??????