Sızı

Bir ince sızı idi, yüreğime öylece oturdu,

Taş da ufalanıp toprak olana kadar,

Kaç fırtına görür, kaç kar, dolu ile yüzleşir,

Yüce dağlarda sisli dumanlar nemli gözyaşları olur,

Bir avuç anıyı bırakıp yine başlayan hayatlar,

Sevdiklerin için bir avuç anıdır belki,

Çocuk kalır bütün anılar, geçmişle yürürken yan yana,

Oysa taze bir nefes kendimize getirir,

Sevgi, ne yakındır ne uzak,

Kuşların kanatları kadar özgür, Küçücük yürekleri kadar sıcak,

Soğuktur özlem,

Ufalanan taş parçası gibi yitip gider hayatımızdan.