Skibbe istifa (!)

Ezeli rakiplerinin puan kaybettiği haftada Galatasaray sahasında mutlak galibiyet parolasıyla Konyaspor karşısına çıktı. Galatasaray'ın etkin taraftar grubu Ultraslan'ın kurucularından Alpaslan Dikmen'in zamansız ölümü tribünlerde bir birlikteliğe vesile olmuş, uzun zamandır duyamadığımız desibeldeki bir koroyu stada toplamıştı. Bu itici kuvveti de arkasına alarak sahaya çıkan sarı-kırmızılı ekip, ilk yarıda bekleneni veremedi. Ligin başından bu yana Galatasaray adına ortaya koyduğumuz düşünceler; takım savunmasında baş gösteren aksaklıklar ve ofansif kalite çıtasının defansta yakalanamamış olmasıydı. Hatta yazılarımıza paralel görüşleri dile getiren Servet de açık sözlülüğü yüzünden hocası Skibbe'den azar işitmişti. İlk 45 dakika boyunca maçın seyri gösterdi ki, hem biz hem de Servet dile getirdiğimiz düşüncelerde çok da haksız değiliz. Sezona başlarken transfere ciddi derecede kaynak ayıran ve takımı büyük ölçüde takviye eden Konyaspor, Raşit Çetiner'in ayrılışından sonra Giray Bulak ile anlaşmış ve bu maçla çıkışa geçmenin hesaplarını yapmaktaydı.

Maça her iki takım da beşli orta sahalarla başladı. Skibbe'nin 4-2-3-1'ine karşılık Giray Bulak 4-1-4-1 ile sahaya yayılmayı tercih etti. Yukarıda bahsetmiş olduğumuz defans-ofans dengesini kurabilmek adına defansın önüne Ayhan-Mehmet Güven ikilisini yerleştiren Alman teknik adam, oyun kurgusu üzerinde yaptığı bu değişiklikle kadro zafiyetini yamamayı amaçladı. İkinci yarı başındaki oyuncu değişikliğine bakarak taktik tespitin doğruluğunu, oyuncu seçiminin ise yanlışlığını görebiliriz. Konyaspor'a baktığımızda Erhan-Ömer-Mihajlov-Cihan dörtlüsü önüne Zafer'in yerleştirilerek savunma güvenliğinin sağlanmaya çalışıldığı belli oluyordu. Tek santrfor Veysel'in gerisindeki dörtlü ise Kaue, Fahri, Mehmet Çoğum ve Şener'den oluşuyor, atakların organizasyonu Fahri'nin ayağına bakıyordu. Yeşil-beyazlı takımın Beşiktaş ile oynadığı maçtan sonra takımda hücum organizasyonlarını yönetecek futbolcu eksikliğine dikkat çekmiştik. Galatasaray önünde de aynı sorundan muzdariptiler. Oysa Galatasaray'da bu organizasyonu yapabilecek üç futbolcu (Kewell, Lincoln, Arda) sahadaydı. İlk yarıda Baros'un mükemmel golüne Erhan ile cevap veren Konyaspor oyuna tutunabildi ama ikinci 45 dakikada Mehmet Güven-Volkan değişikliğine ek olarak Kewell da serbest oynamaya başlayınca goller ardı ardına geldi.

İzninizle bir paragraf da Michael Skibbe'nin durumu için ayırmak istiyorum. Bellinzona maçından sonra “Skibbe istifa!” naraları atanlar herhalde bu skora göre fikirlerini değiştirecekler. Başından beri Galatasaray'daki alternatif hoca arayışlarına bu köşeden karşı çıkan biri olarak, skor yazarlarını birazcık da olsa akla ve izana davet etmeye hakkım olduğunu düşünüyorum. Sarı-kırmızılı takımın elinde mükemmele yakın bir hücum gücü var. Problem olan, her birinin egosu diğerinden yüksek bu oyuncuları bir potada eritebilmek ve bir takım yaratabilmek. Takdir edersiniz ki, bu da zaman alacak bir oluşum. Zaten takım savunmasındaki arazların kaynağı da bu. Sakatların düzelmesiyle Galatasaray bu yönden rahat bir nefes alabilir ancak o zamana kadar Galatasaray'ın her rakibini dörtleyebileceği gibi özellikle Avrupalı rakiplerine karşı dörtlenebileceği de göz ardı edilmemeli. Michael Skibbe de bu takımın doktoru değil teknik direktörü olduğuna göre demek ki “İstifa!” diye bağırmadan evvel mantıksal analizler yapmanın gereği var. Gönderin Skibbe'yi, getirin Capello ya da Mourinho'yu... Galatasaray yine çok gol atan ama çok da gol yiyen bir takım olur. Teşbihte hata olmaz, sarı-kırmızılıların elinde helva yapacak malzeme var ama eldeki şeker ve fıstık bolken, irmik şimdilik eksik. Sakatlar düzelip taşlar yerine oturunca bu helva konusuna bir daha bakmak lazım.