- Kategori
- Söyleşi
Sokak Halleri / Neslişah Veldet
Koleksiyoner
İnsan yakını hakkında yazmaya kalkınca ister istemez heyecanlanıyor. Hani yakınım diye bahsettiğim kişi de karındaşım, kardeşim, ablam… bahsederken ayarını kaçırır mıyım, onu en yakından tanırken ne yazsam gibi endişeleriniz oluyor.
Durup dururken bahsetmiyorum tabii ondan. 9 – 27 kasım tarihleri arasında Eşrefpaşa / Selahattin Akçiçek Kültür Merkezi’nde “Sokak Halleri” konulu ilk kişisel resim sergisini Konak Belediyesi'nin katkılarıyla açtı. Bana göre oldukça güzel geçti. Yanlış anlamalara sebep olur diye yazmak istemedim ilk anda. Ama sergiye de katılan MB den sufi-su / Emel Yeşilkayalı dostum neden yazmıyorsun, desteği hak ediyor, çok güzel bi sergi diye yüreklendirince yazmaya karar verdim.
Onun renklere, resme ne kadar meraklı olduğunu çok eskiden beri biliyorum. İzmir Resim Heykel Müzesi’nde resme başladığı yıllardaki günlerden bugüne gelinceye dek aşamalarına tanık oldum. Hatta onun sayesinde ben de zaman içinde resim hakkındaki dergileri okuya okuya, onun resimlerini incelerken fark etmeden resimden anlar oldum.
MB ortamında bulunduğumdan beri hiç denemedeğim “söyleşiyi” Nesli ile gerçekleştiriyorum.
Çok klasik bi soru ile başlayacağım senin için resim ne ifade ediyor?
Resim benim için anlatım ve ifadenin renklerle buluşup, bütünleşmesidir.
Ben biliyorum da; nasıl bir tarz ve üslup benimsedin?
Renkçi, lekeci, dışavurumcu ve illa ki figüratif tarzı benimsedim.
Sosyal ve çevresel olaylardan etkileniyor musun? Resimlerine yansıtıyor musun?
Çevremdeki günlük yaşam biçimini tuvalime kendi yorumumla aktarıyorum. Günlük yaşamdan kareler diyebiliriz.
“Koleksiyoner” isimli tablon çok ilgi gördü, gerçekten de değişik bir çalışmaydı bu fikir nasıl oluştu?
Koleksiyoner isimli çalışmam çocukken büyük bir özenle pul biriktirip defter oluşturmuşum, tesadüf elime geçti ve ondan etkilenip bu çalışmayı gerçekleştirdim.
Evet o defteri biliyorum, benim de biriktirdiğim pullarım var orada.
Hah hah söylemesen olmaz kardeşim:)
Peki benim araba kullanırken yaptığın resmi, naylon mutfak önlüğü üzerine yaparken düşündüğün neydi?
Maalesef hâlâ günümüzde kadın ev işleriyle bütünleştiriliyor. Ben kadının evden çıkıp, günlük yaşamın bir parçası olarak görmek istediğim için bu çalışmayı yaptım.
Çalışmaların figüratif yönde mi devam edecek?
Evet, figüratif çalışmalardan keyif alıyorum.
Sergin sence nasıldı? Memnun musun?
İzleyicilerden çok güzel tepkiler aldım. Bana motivasyon ve büyük bi keyif verdi.
Yeni sergi açmayı düşünüyor musun?
Tabii mutlaka devamı gelecek.
Sana yardımım dokundu mu? Bu arada yeri gelmişken itiraf edeyim; çok kötü fotoğraflar çektim.
Kesinlikle oldu tabii, en büyük yardımcım sensin. Emeklerin için çok teşekkür ederim. Fotoğraf makinasının azizliğine uğradık, seninle bir ilgisi yok. Sağlık olsun.
Rica ederim efendim, seve seve yardımcı oldum hatta büyük keyif aldım.
Çalışmalarında başarılar diliyorum. Son olarak söylemek istediğin bir şey var mı?
Çok teşekkür ediyorum, başta bende emeği olan hocalarım Reyhan Abacıoğlu ve Cemal Varol’a, sergime gelerek bana verdikleri destekten dolayı, arkadaşlarıma, senin arkadaşlarına, çevreme, tanıdığım, tanımadığım herkese çok teşekkür ederim.
Ben de söyleşimiz için sana ve MB den dostlarım Emel Yeşilkayalı, İlyas Bayram, Pınar Zehra Zora ve Rıfat Mertoğlu, Seda Karagülmez’e ve facebooktan kutlayan tüm dostlarıma senin şahsında çok teşekkür ediyorum.